Λορέντζος Μαβίλης - Λήθη


Καλότυχοι οι νεκροί που λησμονάνε
την πίκρα της ζωής. Όντας βυθίση
ο ήλιος και το σούρουπο ακλουθήση,
μην τους κλαις, ο καημός σου όσος και νάναι.

Τέτοιαν ώρα οι ψυχές διψούν και πάνε
στης λησμονιάς την κρουσταλλένια βρύση·
μα βούρκος το νεράκι θα μαυρίση,
α στάξει γι᾿ αυτὲς δάκρυ όθε αγαπάνε.

Κι αν πιούν θολό νερό ξαναθυμούνται,
Διαβαίνοντας λιβάδια από ασφοδίλι,
πόνους παλιούς, που μέσα τους κοιμούνται.

Α δε μπορής παρά να κλαίς το δείλι,
τους ζωντανούς τα μάτια σου ας θρηνήσουν:
θέλουν - μα δε βολεί να λησμονήσουν.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κώστας Βάρναλης: Οι μοιραίοι

Τρίτος Παγκόσμιος: Στίχοι

Θεόφραστος - Χαρακτήρες: 19. Δυσχέρεια (Αποκρουστικός)

Ξεχάστε το Facebook όπως το ξέρατε - Η νέα μορφή και τα καινούργια στοιχεία

Ρωμαίος και Ιουλιέτα - Η υπόθεση του έργου του Ουίλιαμ Σαίξπηρ