Φάρος του Πνεύματος

Στίχοι:  Μάνος Ελευθερίου Μουσική:  Χρήστος Νικολόπουλος Τα τραγούδια τ’ αγιασμένα τα έχουν άνθρωποι γραμμένα που μιλούσαν μονάχα με τη σιωπή κι είχαν φίλους τους αγγέλους σαν αγάπες κάποιου τέλους όταν όλα είχαν μια ανατροπή Τα τραγούδια τ’ αγιασμένα Σαν φιλία είναι καρφωμένα Στον αέρα, όπως τ’ άστρα που κοιτάς Χτίστηκαν κι αυτά με λάσπες Με τις έχθρες και μ’ αγάπες Και με πείσματα που χρόνια μου κρατάς Μόνο τα μαργαριτάρια Δεν αφήνουνε σημάδια Όταν μείνουνε καιρό σ’ ένα λαιμό Και γι’ αυτό κι εγώ σφυρίζω Τους σκοπούς που αιχμαλωτίζω Για ν’ ακούς τραγούδια δίχως σπαραγμό Τα τραγούδια τ’ αγιασμένα Σαν φιλιά είναι καρφωμένα Στον αέρα, όπως τ’ άστρα που κοιτάς Χτίστηκαν κι αυτά με λάσπες Με τις έχθρες και μ’ αγάπες Και με πείσματα που χρόνια μου κρατάς Τα τραγούδια τ’ αγιασμένα Τα έχουν άνθρωποι γραμμένα που μιλούσαν μονάχα με τη σιωπή κι είχαν φίλους τους αγγέλους σαν αγάπες κάποιου τέλους όταν όλα είχαν μια ανατροπή

Στίχοι:  Νίκος Γκάτσος Μουσική:  Δήμος Μούτσης Βράδιασε στο μουράγιο βράδιασε θαλασσοπούλια της νύχτας ρωτώ αν θά’ρθεις απ’ τα ξένα. Βράδιασε στην καρδιά μου βράδιασε τον ουρανό θα ρωτήσω για σένα μα δε θα στο πω. Άργησες πολύ και σε περιμένω μ’ ένα μου φιλί κι ένα δάκρυ μου Βράδιασε στο μουράγιο βράδιασε τα τρεχαντήρια της νύχτας ρωτώ αν θά `ρθεις απ’ τα ξένα Βράδιασε στην καρδιά μου βράδιασε τον ουρανό θα φωτίσω για σένα μ’ ένα άστρο χρυσό.

Τέτοια ζωὴ μᾶς μέλλονταν, νὰ γράφουμεν ἐπιστολὲς ποὺ νὰ μὴ στέλνουμε ἀπὸ μίαν ἀξήγητη δειλία μονάχα νὰ τὶς δένουμε σὲ κορδελίτσες παρδαλὲς καὶ νὰ τὸ βρίσκουμε καὶ τοῦτο ἀσήμαντη ἀσχολία. Νὰ πάλλεται βαθιὰ ἡ καρδιά, ποὺ ἄξια εἴτανε γιὰ τὰ καλά, κι ὅμως νὰ ζοῦμε πάντοτε στὴ σκοτισμένη ἀφάνεια· οἱ ταπεινοὶ πατώντας μας νὰ δείχνουν μέτωπο ψηλὰ καὶ τὰ δικά μας ἄπρεπα νὰ φέρουνε στεφάνια. Τὸ πρόσωπό μας νὰ φορεῖ φρίκης γκριμάτσα τραγική, φιλάρεσκα ν᾿ ἀφήνουμε νὰ λὲν πὼς μᾶς πηγαίνει νὰ βλέπουμε νὰ φεύγει ἡ ζωὴ μακριά μας ξένη, βιαστικὴ καὶ νὰ περνᾶμε, ἀθόρυβα μισώντας, μισημένοι. Τὸ κάθε τί, καὶ πιὸ πολὺ τ᾿ ὄνειρο, νὰ μᾶς τυραγνᾷ τὰ βλέμματα τῶν διαβατῶν στὰ μάτια μας λεκέδες. Περήφανοι νὰ δείχνουμε κι ὅμως τὰ χέρια μας τ᾿ ἁγνὰ νὰ κράτησαν καὶ νὰ κρατοῦν ἀκόμα μενεξέδες. Νὰ λαχταροῦμε σὰν παιδάκια εὐαίσθητα κι ἀσθενικὰ -δικαίωση καὶ παρηγοριὰ τῆς ζωῆς μας- τὴν ἀγάπη κι ἂν κάποτε τὴ βρήκαμε νὰ μᾶς προσμένει μυστικὰ ὅμως τὸ χέρι ν᾿ ἁπλωθεῖ ζητώντας την ἐντράπη. Τὰ

ΓΕΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ - ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΕΙΣ Γενικά αίθριος καιρός. Νεφώσεις με τοπικούς όμβρους στα ηπειρωτικά ορεινά τις μεσημβρινές και απογευματινές ώρες. Η ορατότητα θα είναι κατά τόπους περιορισμένη τις πρωινές ώρες στα ηπειρωτικά. Οι άνεμοι θα πνέουν από δυτικές διευθύνσεις 3 με 5 και στα νότια τοπικά 6 με 7 μποφόρ. Η θερμοκρασία θα διατηρηθεί σε σχετικά υψηλά για την εποχή επίπεδα. ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, ΘΡΑΚΗ Καιρός: Γενικά αίθριος με λίγες νεφώσεις, παροδικά αυξημένες τις μεσημβρινές και απογευματινές ώρες, οπότε στα ορεινά θα εκδηλωθούν τοπικοί όμβροι και πιθανώς στην ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη μεμονωμένες καταιγίδες. Ανεμοι: Μεταβλητοί 2 με 4 μποφόρ. Θερμοκρασία: Από 08 έως 27 βαθμούς Κελσίου. Στη δυτική Μακεδονία η ελάχιστη 2 με 3 βαθμούς χαμηλότερη. ΝΗΣΙΑ ΙΟΝΙΟΥ, ΗΠΕΙΡΟΣ, ΔΥΤΙΚΗ ΣΤΕΡΕΑ, ΔΥΤΙΚΗ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ Καιρός: Γενικά αίθριος με αραιές νεφώσεις, που τις μεσημβρινές και απογευματινές ώρες στα ηπειρωτικά θα πυκνώσουν και θα εκδηλωθούν τοπικοί όμβροι στα ορεινά τη

Βγάζει η θάλασσα κρυφή φωνή -          φωνή που μπαίνει μες στην καρδιά μας και την συγκινεί          και την ευφραίνει. Τραγούδι τρυφερό η θάλασσα μας ψάλλει, τραγούδι που έκαμαν τρεις ποιηταί μεγάλοι,          ο ήλιος, ο αέρας και ο ουρανός. Το ψάλλει με την θεία της φωνή εκείνη, όταν στους ώμους της απλώνει την γαλήνη          σαν φόρεμά της ο καιρός ο θερινός. Φέρνει μηνύματα εις ταις ψυχαίς δροσάτα η μελωδία της. Τα περασμένα νειάτα θυμίζει χωρίς πίκρα και χωρίς καϋμό. Οι περασμένοι έρωτες κρυφομιλούνε, αισθήματα λησμονημένα ξαναζούνε μες στων κυμάτων τον γλυκόν ανασασμό. Τραγούδι τρυφερό η θάλασσα μας ψάλλει, τραγούδι που έκαμαν τρεις ποιηταί μεγάλοι,          ο ήλιος, ο αέρας και ο ουρανός. Και σαν κυττάζεις την υγρή της πεδιάδα, σαν βλέπεις την απέραντή της πρασινάδα, τον κάμπο της πούναι κοντά και τόσο μακρυνός, γεμάτος με λουλούδια κίτρινα που σπέρνει το φως σαν κηπουρός, χαρά σε παίρνει          και σε μεθά, και σε υψώνει την καρδιά. Κι'

Θυμάμαι τόσες συμφορές, τόσα πρόσωπα, κυνικά και σκληρά, τόσες κακές πράξεις, που η μνήμη είναι για μένα το τρομερό φως που φωτίζει το ρυπαρό μουσείο της ντροπής. Απόσπασμα, «Το Τούνελ» Αργεντινός μυθιστοριογράφος και δοκιμιογράφος, από τους σπουδαιότερους και επιδραστικότερους λογοτέχνες της Λατινικής Αμερικής. Ο Ερνέστο Σάμπατο θεωρείται ο διάδοχος του σπουδαίου συμπατριώτη του Χόρχε Λουίς Μπόρχες και ο τελευταίος κλασικός της αργεντίνικης λογοτεχνίας. Ο Ερνέστο Σάμπατο γεννήθηκε στην πόλη Ρόχας της επαρχίας του Μπουένος Άιρες στις 24 Ιουνίου 1911 και ήταν το δέκατο από τα έντεκα παιδιά ενός ζευγαριού Ιταλών μεταναστών από την Καλαβρία. Σπούδασε φυσική και μαθηματικά στο Εθνικό Πανεπιστήμιο της Λα Πλάτα (1929-1936) και δραστηριοποιήθηκε πολιτικά στο κομμουνιστικό κίνημα, προτού το εγκαταλείψει εξαιτίας των διωγμών του Στάλιν στην Σοβιετική Ένωση. Μετά την λήψη του διδακτορικού του το 1936, συνέχισε τις σπουδές του στο Εργαστήριο Κιουρί στο Παρίσι (1938) και στο Τεχνολογικό Ιν

Μία από τις ομορφότερες ορεινές περιοχές της χώρας συναντάται στην κεντρική Πίνδο, στα σύνορα των νομών Ευρυτανίας και Καρδίτσας. Τα Άγραφα είναι μια ιστορική οροσειρά η οποία ξεχωρίζει για τις άγριες κορυφές της, που διαδέχονται η μία την άλλη, δημιουργώντας έναν απομονωμένο ορεινό όγκο που συγκλονίζει με τις απίστευτου κάλλους εικόνες του. Η ονομασία τους κρατάει από την Βυζαντινή εποχή, καθώς λόγω του δύσβατου της περιοχής υπήρχε μεγάλη δυσκολία τόσο στην χαρτογράφησή της, όσο και στην προσέγγισή της. Κατά την διάρκεια της Τουρκοκρατίας αποτέλεσε σημείο αναφοράς των αρματολών και των κλεφτών, καθώς και εστία αυτονομίας και ελευθερίας. Ένας λαβύρινθος από βουνοκορφές και πυκνά δάση, χαράδρες και ορμητικά ποτάμια, οροπέδια και γκρεμούς ακολουθούν το ένα το άλλο, δημιουργώντας την αίσθηση ότι το επιβλητικό, φυσικό τοπίο επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά. Ελάχιστοι ασφαλτοστρωμένοι δρόμοι και περισσότεροι δύσκολοι χωματόδρομοι αποτελούν τον τρόπο προσέγγισης της περιοχή

Όταν κάποιοι δεν μπορούν να αποφασίσουν, να συμφωνήσουν σε τίποτα, λέμε ότι «ο ένας λέει το μακρύ του κι ο άλλος το κοντό του». Η ίδια φράση χρησιμοποιείται και για αυτούς που έχουν διαφορετική γνώμη. Η πιο γνωστή εκδοχή για την προέλευση της φράσης, τη θέλει να προέρχεται από το παιχνίδι που έπαιζαν τα παιδιά όταν ήθελαν να αποφασίσουν κάτι στην τύχη. Παίρνουν δύο ξυλάκια διαφορετικού μήκους, τα κρατάει κάποιος στη χούφτα του, έχοντας μόνο τη μία άκρη να φαίνεται και μεταξύ τους να είναι ίσες. Κάθε παιδί τραβάει από ένα ξυλάκι. Έτσι κάποιος θα τραβήξει το μακρύ και κάποιος το κοντό ξυλάκι και ανάλογα με το τι έχουν συμφωνήσει, πράττουν. Η άλλη εκδοχή της φράσης που συσχετίζεται με τη διαφορετική γνώμη που έχουν κάποιοι, είναι «άλλος το μακρύ του και άλλος το κοντό του». Δηλαδή ο ένας το λέει σαν μακρύ, και ο άλλος σαν κοντό. Η πλήρης φράση θα έπρεπε να είναι «ο ένας λέει το μακρύ του λόγο και ο άλλος τον κοντό του και έτσι δεν συνεννοούνται». Όπως όμως σημειώνει ο φ. Κουκ

Τις αποδείξεις που έψαχναν καιρό τώρα, έχουν -επιτέλους- οι επιστήμονες σχετικά με το γεγονός ότι κάποιοι δεινόσαυροι κολυμπούσαν, καθώς ανακάλυψαν ότι ο Σπινόσαυρος, ο μεγαλύτερος σε μήκος γνωστός σαρκοβόρος δεινόσαυρος, που έφθανε τα επτά μέτρα, ζούσε μέσα σε μεγάλα ποτάμια της βόρειας Αφρικής. Ήταν ένα «ποταμίσιο τέρας» με κοφτερά δόντια που ζούσε πριν 95 εκατομμύρια χρόνια και ζύγιζε έως επτά τόνους, σύμφωνα με τους επιστήμονες. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Παλαιοντολογίας, Νιζάρ Ιμπραχίμ, του Πανεπιστημίου του Ντιτρόιτ Μέρσι, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Nature» και όπως αναμεταδίδει το ΑΠΕ-ΜΠΕ, βρήκαν στο νοτιοανατολικό Μαρόκο απολιθώματα οστών της μακριάς ουράς του Σπινόσαυρου, που του επέτρεπαν να κολυμπάει και να κυνηγάει μέσα στο νερό, περίπου όπως οι κροκόδειλοι. Ο μοναδικός σωζόμενος σκελετός Σπινόσαυρου (Spinosaurus Aegyptiacus), αλλά χωρίς ουρά, είχε βρεθεί το 2008 στη βόρεια Αφρική. Άλλα παλαιότερα απολιθώματα στεγάζονταν στο Μόναχο

Η στιγμή της έκρηξης της «μαύρης τρύπας» έγινε ορατή για πρώτη φορά από τη Γη / Φωτογραφία NASA/JPL-Caltech Μία στιγμή του μεγαλείου του σύμπαντος κατάφεραν να απαθανατίσουν οι ερευνητές της ΝASA. Kατέγραψαν την πορεία μιας μικρής «μαύρης τρύπας» που κινείται γύρω από το τεράστιο αστέρι της που εξωτερικά αποτελείται από πυκνά αέρια. Κάθε φορά που η «μαύρη τρύπα» διαπερνά έναν τεράστιο δίσκο σκόνης και αερίου που περιβάλλει τον υπερμεγέθη σύντροφό του εκρήγνυται. Αυτοί τη στιγμή κατάφεραν να καταγράψουν οι ερευνητές της NASA και συγκεκριμένα ο επιστήμονας Seppo Laine που εργάζεται στο Spitzer. Χρειάζονταν και λίγο τύχη Η ομάδα στην οποία εργάζεται είχε καταγράψει την πορεία της «μαύρης τρύπας». Λόγω της ελλειπτικής τροχιάς που καταγράφει κάθε φορά είχε και διαφορετική περίοδο σύγκρουσης σε ακανόνιστα διαστήματα, καθιστώντας δύσκολο για τους ερευνητές να γνωρίζουν ακριβώς πότε θα συμβεί η επόμενη έκρηξη. Αυτή τη φορά όμως ο ίδιος ήταν τυχερός και την ώρα που έκανε την παρ

311: Ο αυτοκράτορας Γαλέριος Βαλέριος Μαξιμιανός εκδίδει διάταγμα, με το οποίο η χριστιανική θρησκεία αναγνωρίζεται επίσημα στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. 313: Ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Λικίνιος νικά τον Μαξιμίνο Β' και ενοποιεί την Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. 1492: Η Ισπανία χορηγεί στον Χριστόφορο Κολόμβο την αμοιβή και τα προνόμιά του για την επικείμενη εξερεύνηση. 1789: Ο Τζορτζ Ουάσινγκτον ορκίζεται πρώτος πρόεδρος των ΗΠΑ. 1803: ΟΙ ΗΠΑ αγοράζουν από τη Γαλλία την περιοχή της Λουιζιάνας, έναντι 15 εκατομμυρίων δολαρίων. Η αγοραπωλησία γίνεται με τιμή 20 δολαρίων ανά τετραγωνικό μίλι. 1812: Η Λουιζιάνα γίνεται η 18η Πολιτεία των ΗΠΑ. 1825: Ο Ελληνικός Στόλος, με επικεφαλής τον ναύαρχο Ανδρέα Μιαούλη και τους πυρπολητές Ανδρέα Πιπίνο και Γεώργιο Πολίτη, πυρπολεί τον Τουρκικό Στόλο του Καπουδάν πασά στη Μεθώνη και μία πυριτιδαποθήκη στην ξηρά. 1838: Η Εθνοσυνέλευση στη Νικαράγουα ανακηρύσσει την ανεξαρτησία της χώρας. 1841: Η νεοσύστατη Εθνική Τράπεζα εκδίδει το

Ο Μάρκος Ανναίος Λουκανός (Marcus Annaeus Lucanus, 3 Νοεμβρίου 39 – 30 Απριλίου 65) ήταν Ρωμαίος ποιητής, ο οποίος γεννήθηκε στην Κόρδοβα της Ισπανίας. Ήκμασε στη Ρώμη κατά τους χρόνους του αυτοκράτορα Νέρωνα. Ανιψιός του Σενέκα του Νεότερου, σπούδασε ρητορική και γρήγορα αναμείχθηκε με την πολιτική ζωή. Ο Λουκανός, όπως και ο θείος του, ανήκε στον στενό αυλικό λογοτεχνικό κύκλο του Νέρωνα και αρχικώς επιχείρησε να τον εξυμνήσει, τελικώς όμως στράφηκε με το έργο του εμμέσως εναντίον της καταπιεστικής για την αριστοκρατία ηγεμονίας του. Έτσι εξέφραζε μία εύγλωττη μερίδα των ανώτερων κοινωνικών τάξεων η οποία έβλεπε με καχυποψία το αυτοκρατορικό καθεστώς που εγκαινίασε ο Αύγουστος και αναπολούσε το παλαιό καθεστώς, όταν κυρίαρχος της Ρώμης και κέντρο των αποφάσων ήταν η Σύγκλητος. Το αποτέλεσμα ήταν να χάσει την εύνοια του Νέρωνα και να διαταχθεί να αυτοκτονήσει, σε πολύ νεαρή ηλικία, για αντικυβερνητική συνωμοσία (την ίδια μοίρα υπέστη και ο Σενέκας). Ο Λουκανός έγραψε ποιήματα

Ελληνίδα ηθοποιός, που υπηρέτησε θέατρο και τον κινηματογράφο για σχεδόν εξήντα χρόνια. Η Νίτσα (Ελένη) Λάσκαρη, όπως ήταν το πατρικό της όνομα γεννήθηκε στην Αθήνα το 1903 και σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Ελληνικού Ωδείου, με καθηγητές την ποιήτρια και ηθοποιό Θεώνη Δρακοπούλου («Μυρτιώτισσα»), τον Νίκο Παπαγεωργίου κ.α. Στο θέατρο πρωτοεμφανίστηκε το 1924 με το «Θίασο Νέων», ερμηνεύοντας το ρόλο της «Φανής» στους «Φοιτητές» του Γρηγορίου Ξενόπουλου. Στη συνέχεια, συνεργάστηκε με σπουδαίους πρωταγωνιστές, όπως η Μαρίκα Κοτοπούλη, η Κυβέλη, ο Αιμίλιος Βεάκης, η Βάσω Μανωλίδου, ο Βασίλης Λογοθετίδης, ο Μίμης Φωτόπουλος και ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος. Στον κινηματογράφο εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1933 στην ελληνοτουρκική συμπαραγωγή «Ο κακός δρόμος» («Fena Yol»), που σκηνοθέτησε ο Ερτογρούλ Μουχσίν σε σενάριο Γρηγορίου Ξενόπουλου και στην οποία πρωταγωνιστούσαν η Μαρίκα Κοτοπούλη, η Κυβέλη, ο Γιώργος Παππάς και ο Βασίλης Λογοθετίδης, και στη συνέχεια το 1939 στην ταινία