Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ - Η Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση

Η προετοιμασία της ένοπλης εξέγερσης συντελέστηκε στο έδαφος μεγάλων εργατικών κινητοποιήσεων και πολιτικών απεργιών, κατά τη διάρκεια των οποίων η εργατική τάξη συσπείρωσε στο πλευρό της εκατομμύρια φτωχούς αγρότες που είχαν στηρίξει τις ελπίδες τους αρχικά στα κόμματα των καντέτων, εσέρων και μενσεβίκων. Ιδιαίτερης σημασίας γεγονός στην προετοιμασία και επιτυχία της Επανάστασης αποτέλεσε η δράση και επιρροή που ανέπτυξε το Μπολσεβίκικο Κόμμα στους στρατιώτες με βάση τη θέση του για την αποχώρηση από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Αν και η εργατική τάξη ήταν αριθμητικά κατά πολύ μικρότερη σε σύγκριση με την εργαζόμενη αγροτιά, απέκτησε μεγάλη πρακτική σημασία το γεγονός ότι αυτή ήταν οργανωμένη και επαναστατικά προετοιμασμένη στα δύο μεγάλα βιομηχανικά κέντρα, της Μόσχας και του Λένινγκραντ.

Το στρατιωτικό πραξικόπημα του Κορνίλοφ (27-30 Αυγούστου/10-13 Σεπτέμβρη 1917), που οργάνωσε η αστική τάξη ως απάντηση στην ανερχόμενη εργατική και λαϊκή πίεση, στα άλυτα προβλήματα του λαού, διέλυσε τις όποιες αυταπάτες και ελπίδες υπήρχαν στις αγωνιζόμενες εργατικές και αγροτικές δυνάμεις. Το 6ο Συνέδριο του Σοσιαλιστικού Δημοκρατικού Εργατικού Κόμματος Ρωσίας (Μπολσεβίκοι), που συγκλήθηκε μετά από το κορνιλοφικό πραξικόπημα, ανέδειξε ως πρώτο καθήκον την προετοιμασία της επαναστατικής ένοπλης εξέγερσης για την ανατροπή της καπιταλιστικής εξουσίας, την ανάληψη της εξουσίας από την εργατική τάξη, την οικοδόμηση της νέας σοσιαλιστικής κοινωνίας, με αιχμή την έξοδο από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, την επίλυση των βασικών και οξυμένων προβλημάτων του εργαζόμενου λαού.

Οι ελιγμοί της κυβέρνησης Κερένσκι, να διαλύσει την 4η Κρατική Δούμα και να ανακηρύξει τη Ρωσία σε Δημοκρατία, δεν ανέστειλαν την προετοιμασία της Επανάστασης.

Στην πορεία προς τον Οκτώβρη και καθώς οι Μπολσεβίκοι κατακτούσαν την πλειοψηφία στα Σοβιέτ, αυτά μετατράπηκαν σε όργανα προετοιμασίας και οργάνωσης της Επανάστασης. Σε αυτά εκφράστηκε η μαχητική οργάνωση και δράση της εργατικής τάξης σε συμμαχία με τα φτωχά λαϊκά στρώματα, κυρίως της υπαίθρου. Αποτέλεσαν τα φύτρα της νέας εξουσίας, καθώς είχαν πάρει αποφασιστικά μέτρα σε σχέση με την περιφρούρηση της Επανάστασης, τον έλεγχο της παραγωγής, την τήρηση της τάξης, τη διανομή συσσιτίων, την εξασφάλιση της ζωής των εργαζομένων κ.ά. 

Ο Λένιν, ζώντας σε συνθήκες παρανομίας και μάλιστα από το Σεπτέμβρη του 1917 στη Φιλανδία, σε γράμμα του προς την ΚΕ των Μπολσεβίκων επισήμαινε:

“ Η εξέγερση, για να πετύχει, δεν πρέπει να στηρίζεται σε συνωμοσία, ούτε σ' ένα κόμμα, αλλά στην πρωτοπόρα τάξη, αυτό είναι το πρώτο. Η εξέγερση πρέπει να στηρίζεται στην επαναστατική άνοδο του λαού. Αυτό είναι το δεύτερο. Η εξέγερση πρέπει να στηρίζεται σε τέτοιο σημείο στροφής στην ιστορία της αναπτυσσόμενης επανάστασης, όταν στις πρωτοπόρες γραμμές του λαού παρατηρείται η μεγαλύτερη δραστηριότητα, όταν οι ταλαντεύσεις στις γραμμές των εχθρών και στις γραμμές των αδύνατων, μεσοβέζικων, αναποφάσιστων φίλων της επανάστασης είναι μεγαλύτερες από κάθε άλλη φορά. Αυτό είναι το τρίτο. Μας ακολουθεί η πλειοψηφία της τάξης της εμπροσθοφυλακής της Επανάστασης, της  εμπροσθοφυλακής του λαού που είναι ικανή να τραβήξει τις μάζες. Μας ακολουθεί η πλειοψηφία του λαού ... Η νίκη μας είναι σίγουρη.”

Στην ιστορία της ανθρωπότητας όλες οι επαναστάσεις είχαν ως σκοπό την κατάκτηση της πολιτικής εξουσίας από την κοινωνική τάξη που ήταν φορέας των νέων σχέσεων παραγωγής, αυτών που αντιστοιχούσαν στο επίπεδο ανάπτυξης των παραγωγικών δυνάμεων. Το ίδιο ίσχυσε και για την Οκτωβριανή Επανάσταση. Όμως, αντίθετα απ’ όλες τις προηγούμενες επαναστάσεις, η Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση δεν αντικατέστησε τη μια μορφή εκμετάλλευσης με μια άλλη, αλλά, καταργώντας την πιο ανεπτυγμένη μορφή οικονομικής εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, στόχευε στην κατάργηση κάθε μορφής κοινωνικής ανισοτιμίας, κοινωνικής και εθνικής καταπίεσης. 

Η νικηφόρα πραγματοποίηση της Οκτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης το 1917 στη Ρωσία, η οποία από την πρώτη στιγμή αντιμετώπισε με επιτυχία την ιμπεριαλιστική επέμβαση, παραμένει ως σήμερα το μεγαλύτερης σημασίας κοσμοϊστορικό γεγονός, που εγκαινίασε την εποχή περάσματος από τον καπιταλισμό στον κομμουνισμό. 

[...]

Με την επικράτηση της Οκτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης η εργατική τάξη κοινωνικοποίησε τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, παρά τη βαθιά ανισομετρία που παρέλαβε, την καπιταλιστική καθυστέρηση. Πρωτοφανής ήταν η αλματώδης ανάπτυξη που επέφερε έχοντας ως κίνητρο τη γενική κοινωνική ευημερία, την άμεση και γενική πολιτιστική ανάπτυξη. Πρωτοφανείς ιστορικά ήταν η ταχύτητα εξάλειψης του αναλφαβητισμού, των παντός είδους διακρίσεων και ανισοτιμιών σε βάρος της γυναίκας, η ευρύτητα των εργατικών δικαιωμάτων, η προστασία των παιδιών, των νέων. Αυτές οι κατακτήσεις παραμένουν ανεξίτηλες στην ιστορία της κοινωνικής εξέλιξης. 

Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ, Α1 Τόμος, 1918 - 1939, Εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή