Μέγας Αντώνιος - Αν ζούμε σαν να πεθαίνουμε κάθε μέρα, δε θα αμαρτήσουμε


«Αν ζούμε σαν να πεθαίνουμε κάθε μέρα, δε θα αμαρτήσουμε. Θέλω να πω το εξής: κάθε μέρα, όταν ξυπνήσουμε, να σκεφτόμαστε ότι δεν θα βραδιάσουμε. Και όταν πρόκειται να κοιμηθούμε να σκεφτόμαστε ότι δεν θα ξυπνήσουμε, αφού η διάρκεια της ζωής μας είναι από τη φύση της άγνωστη και μετριέται κάθε μέρα από τη θεία πρόνοια. Αν έτσι σκεφτόμαστε, ούτε θα αμαρτήσουμε, ούτε θα επιθυμήσουμε τίποτε, ούτε θα οργιστούμε με κανέναν, ούτε θα μαζέψουμε θησαυρούς στη γη. Αλλά καθώς κάθε μέρα θα περιμένουμε να πεθάνουμε, θα συγχωρούμε όλα σε όλους».

  (Ευεργετινός Α΄, σελ. 58)

 Πηγή: proskynitis

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Άντον Τσέχωφ: Ο Γλάρος - Αποσπάσματα

Εικόνα
Πράξη Πρώτη Μεντβεντένκο: Γιατί φορείτε πάντοτε μαύρα; Μάσσα: Πενθώ για τη ζωή μου. Είμαι δυστυχισμένη. Μεντβεντένκο: Γιατί; Δεν καταλαβαίνω... Από υγεία είστε καλά... Κι ο πατέρας σας, αν και δεν είναι πολύ πλούσιος, έχει εν τούτοις αρκετά. Η ζωή μου είναι πολύ πιο δύσκολη από τη δική σας. Παίρνω μόνο είκοσι τρία ρούβλια το μήνα, αλλά κι απ’ αυτά μου κρατούν κάτι για τη σύνταξη, κι όμως, εγώ δεν φορώ μαύρα… Μάσσα: Δεν είναι αιτία τα λεφτά. Ένας φτωχός, μπορεί να ‘ναι κι ευτυχισμένος. Μεντβεντένκο: Θεωρητικώς ναι, αλλά στην πράξη... ιδού τι συμβαίνει: Είμαστε σπίτι, οι δυο αδελφές μου, η μητέρα μου, ο μικρός αδελφός μου κι εγώ. Κι ο μισθός μου είναι μόνο είκοσι τρία ρούβλια. Πρέπει να φάμε και να πιούμε, δεν είν’ έτσι; Πρέπει να ‘χει κανείς σπίτι του τσάι και ζάχαρη! Έχει ανάγκη ν’ αγοράσει καπνό... Ω, είναι πολύ δύσκολα!... Μεντβεντένκο: Η δική σας και η δική μου ψυχή δεν πρόκειται να σμίξουν πότε... Σας αγαπώ. Το σπίτι μου δ
Διαβάστε περισσότερα

Λόρδος Βύρων - Αποφθέγματα

Εικόνα
Μισώ οτιδήποτε δεν είναι τέλεια αμοιβαίο. Η ζωή είναι πολύ σύντομη για σκάκι. Ποτέ δεν αποτυχαίνουν αυτοί που πεθαίνουν για έναν μεγάλο σκοπό. Η ανάμνηση της ευτυχίας δεν είναι πια ευτυχία. Η ανάμνηση της θλίψης είναι ακόμα θλίψη. Η ιστορία είναι πληρωμένες σελίδες, που τις ονομάζουν μεγάλες. Όταν πετύχει κανείς να σπάσει τον πάγο που κάθεται πάνω σε μερικές φύσεις, ξαφνιάζεται με την εσωτερική τους θερμότητα. Χίλια χρόνια χρειάζονται για να φτιάξεις ένα κράτος και μια ώρα για να το γκρεμίσεις.
Διαβάστε περισσότερα

Γιάννης Δαλιανίδης - Κατήφορος

Εικόνα
Ο Γιάννης Δαλιανίδης για τον Κατήφορο Ήμουν νεαρός τότε που βρέθηκα σ’ ένα πάρτι μαζί με άλλους νεαρούς και νεαρές, όταν το βερμούτ που ήπιαμε σχεδόν ξεροσφύρι άρχισε να μας κάνει πιο ζωηρούς. Τόσο ζωηρούς που γδύσαμε, σχεδόν με το ζόρι, την πιο - ας πούμε - ελαφρόμυαλη της παρέας.  Την άλλη μέρα, ύστερα απ’ το χάπενιγκ όπως θα ‘λεγαν κι οι αγγλομαθείς, είχα το θέμα του καινούργιου μου σεναρίου. Ο Κατήφορος άρχισε να γράφεται. Το γράψιμο τελείωσε, αλλά κανένας παραγωγός δεν ήθελε να το γυρίσει. Η απάντηση ήταν η ίδια απ’ όλους. - Αφου είσαι καλός στις κωμωδίες, τι τα θέλεις τα δράματα; … Ύστερα είναι και το θέμα. Ποιον ενδιαφέρουν αυτά που κάνουν μερικά παιδόπουλα; Ως τότε, όλες μου οι κινηματογραφικές επιτυχίες ήταν μόνο κωμωδίες, πώς να μου εμπιστευτούν ένα δράμα; Κι ήρθε ο Φίνος. Του διάβασα τον Κατήφορο. Ενθουσιάστηκε, τον πίστεψε και τον γυρίσαμε. Δεν έπεσε έξω. Ο Κατήφορος ήταν ένα κοινωνικό μέλο και δεν είχε καμιά σχέση με το μελό του ελληνικού κινηματογράφου της επ
Διαβάστε περισσότερα

Διονύσιος Σολωμός - Η γυναίκα της Ζάκυνθος, Κεφάλαια 3 & 4

Εικόνα
Πηγή φωτογραφίας  zakynthos-museumsolomos.gr ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ 3 -  ΟΙ ΜΙΣΟΛΟΓΓΙΤΙΣΣΕΣ 1. Καὶ ἐσυνέβηκε αὐτὲς τὲς ἡμέρες ὁποὺ οἱ Τοῦρκοι ἐπολιορκοῦσαν τὸ Μισολόγγι καὶ συχνὰ ὀλημερνὶς καὶ καπότε ὀληνυχτὶς ἔτρεμε ἡ Ζάκυνθο ἀπὸ τὸ κανόνισμα τὸ πολύ. 2. Καὶ κάποιες γυναῖκες Μισολογγίτισσες ἐπερπατοῦσαν τριγύρω γυρεύοντας γιὰ τοὺς ἄνδρες τους, γιὰ τὰ παιδιά τους, γιὰ τ᾿ ἀδέλφια τους ποὺ ἐπολεμούσανε. 3. Στὴν ἀρχὴ ἐντρεπόντανε νἄβγουνε καὶ ἐπροσμένανε τὸ σκοτάδι γιὰ ν᾿ ἁπλώσουν τὸ χέρι, ἐπειδὴ δὲν ἤτανε μαθημένες. 4. Καὶ εἴχανε δούλους καὶ εἴχανε σὲ πολλὲς πεδιάδες καὶ γίδια καὶ πρόβατα καὶ βόϊδα πολλά. 5. Καὶ ἀκολούθως ἐβιαζόντανε καὶ ἐσυχνοτηράζανε ἀπὸ τὸ παρεθύρι τὸν ἥλιο πότε νὰ βασιλέψη γιὰ νἄβγουνε. 6. Ἀλλὰ ὅταν ἐπερισσέψανε οἱ χρεῖες ἐχάσανε τὴν ντροπή, ἐτρέχανε ὀλημερνίς. 7. Καὶ ὅταν ἐκουραζόντανε ἐκαθόντανε στ᾿ ἀκρογιάλι κι ἀκούανε, γιατὶ ἐφοβόντανε μὴν πέσει τὸ Μισολόγγι. 8. Καὶ τὲς ἔβλεπε ὁ κόσμος νὰ τρέχουνε τὰ τρίστρατα, τὰ σταυροδρόμια, τὰ σπίτια, τὰ ἀνώγια
Διαβάστε περισσότερα

Μονή Παναγίας Εικοσιφοινίσσης - Η παλαιότερη εν ενεργεία μονή στη Ελλάδα και την Ευρώπη

Εικόνα
Bρίσκεται στο δρόμο εθνικής οδού Καβάλας – Σερρών (στα όρια των δυο Νομών), στη βόρεια πλευρά του Παγγαίου, αμέσως μετά τον οικισμό Κορμίστα, σε μια κατάφυτη τοποθεσία, σε υψόμετρο 743 μέτρων.  Η ιερά Μονή της Παναγίας της Εικοσιφοίνισσας στην Κορμίτσα των Σερρών είναι μία Σταυροπηγιακή και πατριαρχική Ιερά Μονή, δηλαδή ανήκει στο Οικουμενικό Πατριαρχείο της Κωνσταντινουπόλεως.  Eίναι το δεύτερο σημαντικότερο μοναστήρι της Μακεδονίας αλλά και το παλαιότερο εν ενεργεία μοναστήρι τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη. Η ίδρυση της Μονής ανάγεται στα χρόνια του επισκόπου Φιλίππων Σώζοντος, ο οποίος έλαβε μέρος στη Δ΄ Οικουμενική Σύνοδο της Χαλκηδόνας (451 μ.Χ.). Κατά την παράδοση, ο επίσκοπος Σώζων ίδρυσε, περί το 450 μ.Χ., Ναό και μοναστικό οικισμό στη θέση Βίγλα, πλησίον της Μονής. Ο μοναστικός οικισμός αυτός εγκαταλείφθηκε με την πάροδο των ετών και η Μονή ιδρύθηκε ουσιαστικά από τον Όσιο Γερμανό. Για το όνομα της Μονής υπάρχουν τρεις εκδοχές: α) ο κτήτωρ της Μονής, άγι
Διαβάστε περισσότερα

Ναπολέων Λαπαθιώτης - Αποφθέγματα

Εικόνα
Στους βάρβαρους λαούς οι βασιλείς κάνουν ανθρωποθυσίες για τους Θεούς των και τους νεκρούς των. Στους πολιτισμένους οι ιθύνοντες κάνουν ανθρωποθυσίες για τα συμφέροντά τους ... Το να υπάρχουν άνθρωποι - κι όχι μόνο Γερμανοί ή Ιταλοί - που να θαυμάζουν τον Χίτλερ και τον Μουσολίνι και να τους θεωρούν"μεγάλους άνδρες", δείχνει πόσο χαμηλό είναι, ακόμα, το πνευματικό επίπεδο ενός μέρους σοβαρού της ανθρωπότητος, και πόση αθλιότης διανοητική βασιλεύει στον κόσμο, και τώρα, στον καιρό μας ... 
Διαβάστε περισσότερα

24 Αυγούστου 79 μ.Χ. - Η τελευταία ημέρα της Πομπηίας

Εικόνα
Αναπαράσταση της έκρηξης του Βεζούβιου το 79 μ.Χ. Ο Βεζούβιος είναι ένα βουνό-ηφαίστειο στις δυτικές ακτές της Ιταλίας και σε απόσταση 12 χλμ. από τη Νάπολη. Στους πρόποδες του βουνού, στις ακτές της Καμπανίας, κοντά στην σημερινή Νάπολη, κτίστηκε από τους Έλληνες τον 5ο αιώνα η Πομπηία. Η Πομπηία ήταν μία όμορφη και πλούσια αστική πόλη, προς την πλευρά της Τυρρηνικής θάλασσας. Ο πληθυσμός της έφτανε τους 20 με 30 χιλιάδες κατοίκους. Η τοποθεσία της και το κλίμα της ήταν περίφημα, πράγμα που την έκανε το καλύτερο θέρετρο της αρχαίας Ρώμης. Πολλοί πλούσιοι Ρωμαίοι είχαν χτίσει πάνω στους σκεπασμένους με αμπέλια λόφους της, όμορφες εξοχικές επαύλεις, τις οποίες στόλιζαν με διάφορα έργα τέχνης. Το σύμβολο της Πομπηίας, ήταν ο φτερωτός φαλλός. Τα περισσότερα αντικείμενα που ήρθαν στο φως με τις ανασκαφές ήταν φαλλόμορφα. Μέχρι την έκρηξη του 79 μ.Χ. θεωρούσαν τον Βεζούβιο ένα απλό βουνό. Ο Στράβωνας λέει ότι ήταν ένα απλό όμορφο βουνό, σκεπασμένο με ωραίους αγρούς, εκτός από
Διαβάστε περισσότερα