Ιωάννης Πολέμης - Τα ζώα


Ποτὲ δὲ θὰ πειράξω
τὰ ζῶα τὰ καημένα,
μὴν τάχα σὰν ἐμένα
κι ἐκεῖνα δὲν πονοῦν;

 Θὰ τὰ χαϊδεύω πάντα,
προστάτης τους θα γίνω.
Ποτὲ δὲ θὰ τ᾿ ἀφήνω
στοὺς δρόμους νὰ πεινοῦν.

 Ἀκόμα κι ὅταν βλέπω
πὼς τὰ παιδεύουν ἄλλοι,
ἐγὼ θὰ τρέχω πάλι
μὲ θάρρος σταθερό,

 θὰ προσπαθῶ μὲ χάδια
τὸν πόνο τους νὰ γιάνω
κι ὅ,τι μπορῶ θὰ κάνω
νὰ τὰ παρηγορῶ.

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αγκάθα Κρίστι: Έγκλημα στο Οριάν Εξπρές - Απόσπασμα

Εικόνα
Η ώρα πλησίαζε πέντε, ένα χειμωνιάτικο πρωινό στη Συρία. Στην αποβάθρα στο Χαλέπι έστεκε το τρένο που στους σιδηροδρομικούς οδηγούς περιγραφόταν με στομφώδη τροπο ως Εξπρές του Ταύρου. Αποτελούνταν από ένα βαγόνι κουζίνα και τραπεζαρία, ένα βαγόνι με κουκέτες και δύο απλά βαγόνια επιβατών. Δίπλα στο σκαλοπάτι που οδηγούσε στο βαγόνι με τις κουκέτες στεκόταν ένας νεαρός Γάλλος υπολοχαγός, ένστολος και εντυπωσιακός, ο οποίος συζητούσε με έναν βραχύσωμο, αδύνατο άνδρα, φασκιωμένο με ένα κασκόλ, από τον οποίο τίποτε δε διακρινόταν πέρα από την άκρη μιας κατακόκκινης μύτης και τις δύο απολήξεις ενός μουστακιού στριμμένου προς τα πάνω. Το κρύο ήταν τσουχτερό και αυτό το καθήκον του κατευόδιου ενός διακεκριμένου επισκέπτη δεν ήταν ζηλευτό, όμως ο υπολοχαγός Ντιμπόσκ εκτελούσε τον ρόλο του κατά τρόπο άψογο. Όχι πως γνώριζε περί τίνος ακριβώς επρόκειτο. Κυκλοφορούσαν διάφορες φήμες, βεβαίως, όπως συμβαίνει πάντοτε σε τέτοιου είδους περιπτώσεις. [...] “Σήμερα είναι Κυριακή”, είπε ο υ...
Διαβάστε περισσότερα

Οδυσσέας Ελύτης - Σώμα του καλοκαιριού

Εικόνα
Πάει καιρός που ακούστηκεν η τελευταία βροχή Πάνω από τα μυρμήγκια και τις σαύρες Τώρα ο ουρανός καίει απέραντος Τα φρούτα βάφουνε το στόμα τους Της γης οι πόροι ανοίγουνται σιγά σιγά Και πλάι απ' το νερό που στάζει συλλαβίζοντας Ένα πελώριο φυτό κοιτάει κατάματα τον ήλιο. Ποιος είναι αυτός που κείτεται στις πάνω αμμουδιές Ανάσκελα φουμέρνοντας ασημοκαπνισμένα ελιόφυλλα Τα τζιτζίκια ζεσταίνονται στ' αυτιά του Τα μυρμήγκια δουλεύουνε στο στήθος του Σαύρες γλιστρούν στη χλόη της μασχάλης Κι από τα φύκια των ποδιών του αλαφροπερνά ένα κύμα Σταλμένο απ' τη μικρή σειρήνα που τραγούδησε: Ω σώμα του καλοκαιριού, γυμνό, καμένο Φαγωμένο από το λάδι κι από το αλάτι Σώμα του βράχου και ρίγος της καρδιάς Μεγάλο ανέμισμα της κόμης λυγαριάς Άχνα βασιλικού πάνω από το σγουρό εφηβαίο Γεμάτο αστράκια και πευκοβελόνες Σώμα βαθύ πλεούμενο της μέρας! Έρχονται σιγανές βροχές ραγδαία χαλάζια Περνάν δαρμένες οι στεριές στα νύχια του χιονιά Που μελανιάζει στα βαθιά μ' αγριεμένα κύματ...
Διαβάστε περισσότερα

7 Ιουνίου 1822 - Η πυρπόληση της τουρκικής ναυαρχίδας στη Χίο

Εικόνα
Μετά την καταστροφή της Χίου (30 Μαρτίου 1822) κατά την οποία οι Τούρκοι σκότωσαν περί τους 25.000 κατοίκους του νησιού, το ελληνικό ναυτικό θέλησε να πάρει εκδίκηση, προσβάλλοντας τον τουρκικό στόλο. Για τον σκοπό αυτό συγκροτήθηκε μία μεγάλη αρμάδα από 64 πλοία (29 υδραϊκά υπό τον Ανδρέα Μιαούλη, ο οποίος αναγνωριζόταν ως αρχιναύαρχος, 19 σπετσιώτικα υπό τους Αναστάσιο Ανδρούτσο και Ανδρέα Χατζηαναργύρου και 16 ψαριανά). Τα ελληνικά πλοία συγκεντρώθηκαν στα Ψαρά στα τέλη Απριλίου κι έψαχναν την ευκαιρία να δράσουν. Ο χρόνος που επελέγη ήταν η μεγάλη μουσουλμανική γιορτή του ραμαζανιού, που ξεκινούσε στις 10 Μαΐου. Αρχικά, έγιναν απόπειρες επιθέσεων, αλλά απέτυχαν, όπως απέτυχε και η απόπειρα πυρπόλησης της τουρκικής ναυαρχίδας στις 18 Μαΐου. Στο μεταξύ, εκδηλώθηκε απειθαρχία των πληρωμάτων, εξαιτίας της καθυστέρησης καταβολής της μισθοδοσίας τους, αλλά και διαφωνίες μεταξύ των Υδραίων και Σπετσιωτών ναυάρχων. Οι Σπετσιώτες ναύαρχοι Ανδρούτσος και Χατζηαναργύρου...
Διαβάστε περισσότερα

Ρένα Καρθαίου - Οκτώβριος

Εικόνα
Τα χαλκώματα αγοράζει και τα φύλλα όλα σκεπάζει Με το σάκο του στον ώμο τριγυρίζει μεσ΄ το δρόμο Όπου Οκτώβρης κ' αν αγγίζει το τοπίο κοκκινίζει Ως κ' τ' Άι Δημήτρη το άτι από μπρούτζο ένα κομμάτι Στα χρυσάνθεμα πατάει βρέχει, αστράφτει όπου περνάει Με την πρώτη ανατριχίλα πέφτουν χάλκινα τα φύλλα.
Διαβάστε περισσότερα

π. Ανδρέας Κονάνος - Άγιοι που δεν τους ξέρει ούτε η μάνα τους

Εικόνα
Έβγαινα από ένα εστιατόριο με μια οικογένεια που μου έκανε το τραπέζι αυτές τις μέρες. Τα φαγητά ήταν τέλεια, συγκρατήθηκα στο τέλος και δεν έφαγα γλυκό. Απόρησα κι εγώ με την αυτοκυριαρχία μου. Οι σερβιτόροι άψογοι στην περιποίησή τους, όλοι φορούσαν μάσκες, το σέρβις ήταν φοβερό, τα φαγητά υπέροχα, περάσαμε τέλεια. Λόγω ζέστης κρατούσα τη ζακέτα μου στον ώμο, την είχα μαζί κυρίως για τυπικούς - διακοσμητικούς- λόγους και όχι για να τη φορέσω. Μου λέει ένας σερβιτόρος στην έξοδο: «Τελικά δεν το λέτε μόνο στους άλλους! Το κάνετε κι εσείς!!» «Δεν κατάλαβα. Τι ακριβώς εννοείτε;» «Ζακέτα να πάρεις! Εσείς, βλέπω, παίρνετε!», μου λέει. «Α, ναι! Χαχα. Γνωριζόμαστε;» «Ναι, σας ακούω συχνά και διαβάζω αυτά που γράφετε. Πήρα και το βιβλίο σας, τη Ζακέτα. Ήσασταν μεγάλη μου παρηγοριά στην καραντίνα, όταν έχασα και τη γυναίκα μου» «Τι λες τώρα!!!» «Ναι, πάτερ μου» «Είχε κάτι σοβαρό;» «Έφυγε ξαφνικά» «Κι ...
Διαβάστε περισσότερα

Λουίς ντε Καμόενς - Ο εθνικός ποιητής της Πορτογαλίας

Εικόνα
Ο εθνικός ποιητής της Πορτογαλίας και ένας από τους σπουδαιότερους λυρικούς ποιητές της Ευρώπης. Με το επικό του ποίημα «Os Lusiadas» («Οι Λουσιάδες» ή «Οι Λουζιτανοί»), που ολοκλήρωσε το 1572, συνεισέφερε τα μέγιστα στην ανάπτυξη της εθνικής συνείδησης των Πορτογάλων. Ο Λουίς Βαζ ντε Καμόενς (Luís Vaz de Camões) γεννήθηκε το 1524 ή 1525 στην Λισαβώνα ή στην Κοίμπρα και ήταν γιος ενός ξεπεσμένου αριστοκράτη, του Σιμάο Βαζ ντε Καμόενς. Απέκτησε ευρεία μόρφωση, σπουδάζοντας αρχικά σε μοναστήρια με Ιησουίτες μοναχούς και στη συνέχεια στο πανεπιστήμιο της Κοίμπρα, από το οποίο δεν φαίνεται να έλαβε πτυχίο. Γνώριζε πολύ καλά και από το πρωτότυπο τους αρχαίους Έλληνες και Λατίνους συγγραφείς. Ως χαρακτήρας ήταν ευθύς, οξύθυμος, ενθουσιώδης και εχθρός της αδικίας, την οποία καυτηρίαζε. Οι ιδιότητές του αυτές του στοίχισαν πολλές περιπέτειες, καταδιώξεις και δυστυχίες. Υπηρετώντας τον βασιλιά Ζοάο Γ' (Ιωάννη Γ') φαίνεται ότι μπλέχτηκε σε ερωτικές περιπέτειες με την κυρία επί τω...
Διαβάστε περισσότερα

Λέοναρντ Κοέν

Εικόνα
  Καναδός τροβαδούρος, με κριτική και εμπορική επιτυχία σε παγκόσμιο επίπεδο. Οι στίχοι του, συχνά εξομολογητικοί και γεμάτοι εσωτερική ομορφιά, μιλούν για την πολιτική, τη θρησκεία, τη μοναξιά και τις προσωπικές σχέσεις. Οι ελκυστικές μελωδίες του και η αξιοπρόσεκτη, αν και κάπως μονότονη φωνή του, ήταν στοιχεία που δημιούργησαν τον μύθο του κι ένα διεθνές κοινό πιστό στο έργο του. Μαζί με τον Μπομπ Ντίλαν θεωρούνται οι κορυφαίοι ποιητές - στιχουργοί, που ανέδειξε η ροκ μουσική. Ο Λέοναρντ Κοέν γεννήθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 1934 στο Μόντρεαλ, στους κόλπους μιας μεσοαστικής εβραϊκής οικογένειας, με καταγωγή από την Πολωνία και τη Λιθουανία. Ο πατέρας του ήταν έμπορος ρούχων και η μητέρα του κόρη ιουδαίου θεολόγου. Ο Λέοναρντ Κοέν ξεκίνησε ως συγγραφέας και ως ποιητής και όχι ως μουσικός. Η μεγάλη του καριέρα ως τραγουδιστής ήρθε αρκετά αργότερα, αφού πρώτα είχαν μεσολαβήσει αρκετά χρόνια που ο ίδιος έγραφε βιβλία. Ήδη από την περίοδο που ήταν σπουδαστής στο Πανεπιστήμιο McGill Deba...
Διαβάστε περισσότερα