Νίκος Καρούζος - Τὸ δέντρο τῶν ἀγνοημάτων
Μιὰ συμφορὰ τυλίγεται στὸ δέντρο.
Ὅλοι οἱ ἀδικούμενοι δέντρα εἶναι
ἂν τὸ προτίμησαν αὐτό, μονάχα ν᾿ ἀδικοῦνται.
Ἡ συμφορὰ μὲ γήινο χρῶμα
τυλίγεται στὸ δέντρο.
Ὢ δύναμη τῆς ζωῆς
λιῶσε τῆς συμφορᾶς τὸ κεφάλι.
Αγκάθα Κρίστι: Έγκλημα στο Οριάν Εξπρές - Απόσπασμα
Η ώρα πλησίαζε πέντε, ένα χειμωνιάτικο πρωινό στη Συρία. Στην αποβάθρα στο Χαλέπι έστεκε το τρένο που στους σιδηροδρομικούς οδηγούς περιγραφόταν με στομφώδη τροπο ως Εξπρές του Ταύρου. Αποτελούνταν από ένα βαγόνι κουζίνα και τραπεζαρία, ένα βαγόνι με κουκέτες και δύο απλά βαγόνια επιβατών. Δίπλα στο σκαλοπάτι που οδηγούσε στο βαγόνι με τις κουκέτες στεκόταν ένας νεαρός Γάλλος υπολοχαγός, ένστολος και εντυπωσιακός, ο οποίος συζητούσε με έναν βραχύσωμο, αδύνατο άνδρα, φασκιωμένο με ένα κασκόλ, από τον οποίο τίποτε δε διακρινόταν πέρα από την άκρη μιας κατακόκκινης μύτης και τις δύο απολήξεις ενός μουστακιού στριμμένου προς τα πάνω. Το κρύο ήταν τσουχτερό και αυτό το καθήκον του κατευόδιου ενός διακεκριμένου επισκέπτη δεν ήταν ζηλευτό, όμως ο υπολοχαγός Ντιμπόσκ εκτελούσε τον ρόλο του κατά τρόπο άψογο. Όχι πως γνώριζε περί τίνος ακριβώς επρόκειτο. Κυκλοφορούσαν διάφορες φήμες, βεβαίως, όπως συμβαίνει πάντοτε σε τέτοιου είδους περιπτώσεις. [...] “Σήμερα είναι Κυριακή”, είπε ο υ...
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου