Τάσος Λειβαδίτης - Χρυσάνθεμα


Φθινόπωρο ήσυχο, αφηρημένο – τα φύλλα θα ’λεγες 
πέφτουν από μιάν άλλη ζωή και μόνο τα 
χρυσάνθεμα επιμένουν, σαν τις πλάνες μας. 
Είμαι μόνος, η κάμαρα άδεια και δεν έχω παρά ένα 
μοναδικό στόμα για τόσα χαμένα πράγματα.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μήτσος Λυγίζος

Σύναξις Ὑπεραγίας Θεοτόκου τοῦ Κασπερώφ - Σύναξις Ὑπεραγίας Θεοτόκου τῆς Γλυκοφιλούσης

Αριστοφάνης: Εκκλησιάζουσαι - Υπόθεση του έργου

Συλλογή Παροιμιών, Παροιμία 47: Ανύπαντρος προξενητής...

Ανέκδοτο - Τα τρία γράμματα του υπουργού

Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιον: Η Σταύρωση, ο θάνατος και ο ενταφιασμός του Ιησού

Μέγας Βασίλειος - Προς τους νέους: Πως να ωφελούνται από τα Ελληνικά γράμματα, Η Μέρος