Βλάσσης Μπονάτσος - Ο αιώνιος έφηβος της ελληνικής showbiz
Ο Βλάσσης Μπονάτσος το μόνο που δεν χρειάζεται είναι ιδιαίτερες συστάσεις. Κι αυτό γιατί έγραψε τη δική του ιστορία ως μουσικός, ηθοποιός, παρουσιαστής και άνθρωπος για όλες τις ψυχαγωγικές δουλειές, τραβώντας πάντα τον δικό του δρόμο και ακολουθώντας αποκλειστικά τα κελεύσματα της καρδιάς του.
Το ελληνικό κοινό τον γνώρισε ήδη από τα μικράτα του ως μέλος των φοβερών Πελόμα Μποκιού, που μας άφησαν παρακαταθήκη αξέχαστες ροκ δημιουργίες σαν τον «Γαρύφαλλο». Αν και δεν θα έμενε, αλίμονο, εκεί!
Μετά ήρθε η καριέρα του ηθοποιού, που έκλεψε από τη μεγάλη Βουγιουκλάκη το χειροκρότημα του κοινού, η προσωπική σχέση με την εθνική μας σταρ και τα χρόνια των «Απαράδεκτων», της καλύτερης κατά πολλούς τηλεοπτικής σειράς που θυμόμαστε ακόμα.
Αλλά και πάλι δεν είμαστε παρά στα μέσα μόνο της εκτεταμένης και πολυσχιδούς καριέρας του Μπονάτσου, καθώς από αιώνιος έφηβος της ελληνικής ροκ σκηνής μετατράπηκε σε παρουσιαστή πρώτης γραμμής, βάζοντας στα στόματα όλων ατάκες που δύσκολα θα ξεχαστούν, όπως το «φοβερό» και το «πάρα πολύ ωραίο», που τα ξεστόμιζε με τον χαρακτηριστικό του τρόπο.
Φαρσέρ και πειραχτήρι τόσο εντός γυαλιού όσο και εκτός, ο ασυμβίβαστος σόουμαν υπήρξε μια καθολική και χειμαρρώδης προσωπικότητα που έκανε ό,τι έκανε με μια ζηλευτή ανεμελιά, λες και του χρωστούσε η ζωή.
Με θράσος γλυκό και ειλικρίνεια πρωτόγνωρη, ο Μπονάτσος έπιασε τη ζωή από τα μαλλιά και έζησε όσο έζησε χωρίς δεύτερες σκέψεις. Ένας σωστός και ακούραστος καλλιτέχνης δηλαδή που περιέβαλλε ό,τι κι αν έκανε με τη δημιουργικότητα και το φλογερό ταμπεραμέντο του…
Πρώτα χρόνια και Πελόμα Μποκιού
Ο Βλάσσης Μπονάτσος γεννιέται στις 30 Νοεμβρίου 1949 στην Αθήνα ως ο δεύτερος γιος μιας οικογένειας της καλής κοινωνίας. Ο πατέρας του ήταν δικαστικός και η μητέρα του καθηγήτρια πιάνου, αν και το επαναστατημένο νιάτο δεν μεγαλώνει με γαλλικά και πιάνο.
Άγριος έφηβος, στέλνεται στο Λονδίνο να σπουδάσει υποκριτική, αν και αυτός λάτρευε τη μουσική. Κι έτσι επιστρέφοντας από τα ξένα στα τέλη της δεκαετίας του 1960 ιδρύει με τα φιλαράκια του ένα ροκ σχήμα που είπαν Πελόμα Μποκιού και κανείς δεν ήξερε τι στο καλό σήμαινε!
Οι Πελόμα Μποκιού αρχίζουν να εμφανίζονται σε σχολεία και μικρά κλαμπ της Αθήνας το 1969 και ο frontman της μπάντας, κάποιος Μπονάτσος, ξεχωρίζει αμέσως. Όπως και τα κομμάτια τους φυσικά, που σύντομα γίνονται επιτυχίες. Μουσικός Τύπος και δισκογραφικές έψαχναν απέλπιδα να μάθουν τι σήμαινε αυτό το «Πελόμα Μποκιού», χάνοντας το αυτονόητο: ήταν το ακρωνύμιο των επιθέτων των μελών του συγκροτήματος, τόσο απλά.
Μέσα σε τρία χρόνια, η μπάντα του Μπονάτσου προλαβαίνει και γίνεται πασίγνωστη με τραγούδια όπως ο «Γαρύφαλλος», «Ύμνος στη ζωή», «Εμένα» κ.λπ.
Toν Δεκέμβριο του 1970 το σπουδαίο αμερικάνικο περιοδικό «Rolling Stone» περιλαμβάνει στη λίστα του με τα καλύτερα ροκ συγκροτήματα του πλανήτη δύο ονόματα από τον ελλαδικό χώρο: το ένα είναι ο Διονύσης Σαββόπουλος και το άλλο οι Πελόμα Μποκιού!
Ενδεικτικό του ποιος ήταν ο Μπονάτσος στα νιάτα του είναι το περιστατικό που εκτυλίχθηκε σε συναυλία των Πελόμα Μποκιού στο 17ο Σχολείο Αρρένων στο Παγκράτι, όταν η αστυνομία διέκοψε τη συναυλία. Ο Μπονάτσος απευθύνθηκε από το μικρόφωνο στους αστυνομικούς λέγοντάς τους με τη χαρακτηριστική του γλυκιά αναίδεια: «Αφήστε μας να παίξουμε δύο κομμάτια και μετά θα παίξουμε και τον Εθνικό Ύμνο»!
To live κράτησε τελικά άλλα 25 λεπτά και ο Βλάσσης αποθεώθηκε από το κοινό. Η μπάντα διαλύθηκε σύντομα, αλλά η επιτυχία ακολουθούσε ήδη τον Μπονάτσο κατά ποδάς…
Ο Μπονάτσος ανεβαίνει στο θεατρικό σανίδι
Επόμενος σταθμός της ζωής του οι αρχές της δεκαετίας του 1980. Έχοντας μόλις επιστρέψει από την Αμερική, βρίσκεται το καλοκαίρι του 1982 αντιμέτωπος με ένα δίλημμα: να πει το «ναι» στην πρόταση που του έγινε να τραγουδήσει σε σκυλάδικο της Εθνικής Οδού ή να δοκιμάσει την τύχη του στο θέατρο; Αποφασίζει τελικά το δεύτερο και περνά από οντισιόν για την παράσταση «Εβίτα» της Αλίκης Βουγιουκλάκη.
Ο Μπονάτσος πέρασε επιτυχώς τα δοκιμαστικά και ενσαρκώνει έναν άλλον διάσημο επαναστατημένο, τον Τσε Γκεβάρα! Και κατάφερε μάλιστα να κλέψει το χειροκρότημα από τη μεγάλη πρωταγωνίστρια. Όπως το διηγήθηκε ο ίδιος: «Στο τέλος της παράστασης, βγαίνω εγώ και πέφτει κυριολεκτικά το θέατρο. Μετά βγαίνει η Αλίκη όπου το χειροκρότημα είναι λίγο λιγότερο από το δικό μου, του Τσε. Το ομολόγησε και μόνη της, ότι πρώτη φορά στη ζωή της κάποιος συνεργάτης πήρε πιο πολύ χειροκρότημα από αυτή!».
Η θρυλική παράσταση τον κάνει γνωστό στα πέρατα του θεατρικού κόσμου και του εξασφαλίζει τόσο τη συνέχειά του στο σανίδι όσο και έναν μεγάλο έρωτα. Δίπλα στη Βουγιουκλάκη θα παίξει και τη σεζόν 1983-1984 στο έργο «Βίκτωρ Βικτώρια», όντας πια ζευγάρι τόσο στο θέατρο όσο και τη ζωή. Ο σκανδαλοθηρικός Tύπος της εποχής λάτρεψε το αναπάντεχο ειδύλλιο της «εθνικής σταρ» Αλίκης και του «επαναστάτη» Βλάσση και οι παπαράτσι καραδοκούσαν για ένα καρέ. Τελικά, τον Αύγουστο του 1982 η Αλίκη πραγματοποιεί με τον Βλάσση την πρώτη τους κοινή φωτογράφηση στον Θεολόγο σε εβδομαδιαίο περιοδικό της εποχής, επισημοποιώντας στην ουσία τη σχέση τους.
Ο Μπονάτσος είχε εξομολογηθεί σε συνέντευξή του την πρώτη τους συνάντηση: «Η πρώτη μας γνωριμία είναι λίγο περίεργη και αστεία, ενώ γινόταν η οντισιόν για την Εβίτα. Εγώ έλειπα για χρόνια στην Αμερική. Ο μαέστρος της παράστασης και για χρόνια συνεργάτης της της πιπίλαγε το μυαλό, που λέμε έτσι λαϊκά, ότι αυτόν τον ρόλο του Τσε, στην Εβίτα, μπορεί να κάνει μόνο ο Βλάσσης Μπονάτσος. Εκείνη έλεγε ‘‘ποιος είναι ο Μπονάτσος;’’, δεν είχε ιδέα καν. Και όταν ήρθα το ’81 για να δω τη μητέρα μου, είπα να κάνω την οντισιόν. Εκεί έγινε και η πρώτη γνωριμία, πολύ τυπικά … Εκεί αρχίζει μία ιδιαίτερη συμπάθεια και η ιστορία η προσωπική. Γιατί η Αλίκη παθιαζόταν με τους συμπρωταγωνιστές της. Δηλαδή έμπαινε μέσα στον ρόλο και ζούσε τον ρόλο».
Η Αλίκη και ο Βλάσσης μένουν μαζί για έξι χρόνια, ενώ μετά τον χωρισμό τους το ’87 μένουν δύο καλοί φίλοι, διατηρώντας άσβεστο τον σεβασμό ο ένας για τον άλλον…
Τα χρόνια της τηλεόρασης
Παρά το γεγονός ότι οι μεγαλύτεροι τον γνώρισαν ως σκληροπυρηνικό ροκά, για τους νεότερους ο Μπονάτσος ήταν πάντα το μέλος των «Απαράδεκτων» και ο χαμαιλέοντας τηλεπαρουσιαστής που μπορούσε να παρουσιάσει όλα τα προγράμματα με την απροσχημάτιστη απλότητά του και το απαράμιλλο νεύρο του.
Κι έτσι το 1990 ο Βλάσσης Μπονάτσος, η Δήμητρα Παπαδοπούλου, ο Σπύρος Παπαδόπουλος και ο Γιάννης Μπέζος συστήνονται στο τηλεοπτικό κοινό ως «Απαράδεκτοι» και γράφουν μια από τις χρυσές σελίδες της ελληνικής τηλεόρασης! Ο Βλάσσης αφήνει παρακαταθήκη αμίμητες ατάκες όπως «σκάσε», «καλά με συγχωρείς» και «φοβερό»…
Ακολουθούν μετά πληθώρα εκπομπών και ποικίλων τηλεοπτικών προϊόντων, τα οποία φέρνει σε πέρας ο Μπονάτσος με τη χαλαρή του διάθεση και την εκρηκτική του ενέργεια. Τηλεπαιχνίδια, τηλεοπτικά σόου, γκεστ εμφανίσεις σε σίριαλ και εκπομπές, αλλά και τα φοβερά «Vlass back» (ΣΚΑΪ), «Άλλα κόλπα» (MEGA), «Με φόρα» (ΑΝΤ1), «Να η ευκαιρία» (MEGA) και τόσα ακόμα!
Ο Βλάσσης ήταν ταυτοχρόνως ο πρώτος που παρουσίασε στη χώρα μας τηλεοπτικές φάρσες σε διάσημους, ανοίγοντας έτσι τον δρόμο για ένα ιδιαίτερα δημοφιλές είδος ψυχαγωγικής εκπομπής…
Λατρεμένος πια του ελληνικού κοινού και με το κασέ του στα ύψη, ο πάντα αυθόρμητος και με πηγαίο χιούμορ Μπονάτσος αυτοσχεδίαζε συχνά, καθώς είχε πρόβλημα με την αποστήθιση του σεναρίου! Ασυγκράτητος και με απίστευτη ενέργεια, έβαζε πάντα κάτι από τον εαυτό του σε ό,τι έκανε.
Και βέβαια ειδική μνεία οφείλει να γίνει και στην κινηματογραφική του καριέρα, στην οποία έπαιζε συνήθως τη γνώριμη περσόνα του, τον εαυτό του δηλαδή: «Ένα ελεύθερο κορίτσι» (1973), «Ο δράκος» (1983), «Τηλεκαννίβαλοι» (1987), «Πατρίς-Ληστεία-Οικογένεια» (1988), «Ο διάβολος και το κέρατό του» (1989), «Ο δραπέτης» (1991), «Γυναίκες δηλητήριο» (1993), «Βίτσια γυναικών» (2000) κ.ά.
Προσωπική ζωή και τέλος
Ήταν το καλοκαίρι του 1995 όταν ο Μπονάτσος ήρθε κοντά με την κόρη της Ζωής Λάσκαρη, Μάρθα Κουτρουμάνου, με τις κοινές διακοπές τους στη Μύκονο να αναθερμαίνουν το παλιό φλερτ. Ένας μεγάλος έρωτας γεννήθηκε που θα κατέληγε σε γάμο την επόμενη χρονιά, ενώ το 1997 θα απέδιδε κι έναν καρπό, τη μοναχοκόρη του Βλάσση, Ζένια.
Ο Μπονάτσος έφυγε απροσδόκητα από τη ζωή στις 14 Οκτωβρίου 2004, με το πιστοποιητικό του θανάτου του να γράφει «αποφρακτική οιδηματώδη λαρυγγίτιδα». Ήταν μόλις 55 ετών και στο απόγειο της τηλεοπτικής του καριέρας. Ο λατρεμένος Μπονάτσος είχε αντιμετωπίσει και στο παρελθόν προβλήματα υγείας, ενώ δύο χρόνια πριν από τον θάνατό του είχε νοσηλευτεί σε αθηναϊκό νοσοκομείο.
Πάντα χαλαρός και απρόβλεπτος, ο Μπονάτσος ήταν ένας από αυτούς τους αντισυμβατικούς σταρ που δεν έχουμε συνηθίσει στην Ελλάδα. Μιλώντας μια γλώσσα πάντα σύγχρονη και αληθινή, ο Βλάσσης ήταν ένας άνθρωπος σαφώς μη ελληνικών προδιαγραφών που έγινε σταρ ήδη από τα 20 του και γλέντησε τη ζωή όπως της πρέπει, παραμένοντας μια από τις συμπαθείς και αναγνωρίσιμες προσωπικότητες της εγχώριας showbiz.
Και τον λάτρεψαν όλοι γιατί ακριβώς ήταν πάντα ο εαυτός του, ο Μπονάτσος που περιέφερε τον ωραίο τρελό Βλάσση όπου κι αν τον πήγαινε η δουλειά του…
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου