Βασίλης Τσιβιλίκας

«Έψαχνα απελπισμένα και κατάλαβα ότι η σωτηρία της ψυχής μου είναι η επαφή με το κοινό. Πιο πρόσφορο ήταν λοιπόν το θέατρο για να μπορώ να επικοινωνώ και μετά άρχισα να σκέπτομαι τι είναι αυτή η τέχνη, τι είναι οι ρόλοι και πού εγώ θα κατατάξω τον εαυτόν μου σ’ αυτήν την ιστορία».

Ο Βασίλης Τσιβιλίκας υπήρξε σπουδαίος κωμικός ηθοποιός με σημαντική παρουσία στον ελληνικό κινηματογράφο, την τηλεόραση και ιδιαίτερα το θέατρο.

Γεννήθηκε 17 Ιανουαρίου του 1942 στη Θεσσαλονίκη. Ήταν το μοναδικό αγόρι της οικογένειάς του και μεγαλύτερος από τις δύο αδελφές του.

Ο πατέρας του ήταν καταστηματάρχης και εξασφάλιζε μία άνετη ζωή στην οικογένειά του.

Φοίτησε στο κολέγιο της Θεσσαλονίκης. Εκεί οι καθηγητές του τον παρότρυναν να ασχοληθεί με την υποκριτική, συμμετέχοντας αρχικά στη θεατρική ομάδα του σχολείου.

«Η Ελλη Λαμπέτη και ο Δημήτρης Χορν, αυτοί ήταν οι άνθρωποι που με γοητεύσαν στη σκηνή, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν εξετίμησα τη δουλειά και την παρουσία πολλών άλλων, αλλά ομολογώ ότι η παράσταση του «Βροχοποιού» το 1956, παιδάκι τότε, μου έφερε τα μέσα έξω».

Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του πέρασε στην Αγγλική Φιλολογία, την οποία όμως εγκατέλειψε για να κατεβεί στην Αθήνα και να ασχοληθεί επαγγελματικά πλέον με την ηθοποιία.

«Όλοι αυτοί οι περίφημοι που έρχονται να σκηνοθετήσουν στην Επίδαυρο ή αλλού, αποδομούν το κείμενο. Να αποδομήσεις το σπίτι σου, τρομάρα σου. Να αφήσεις ήσυχα τα κείμενα ή να γράψεις δικά σου. Με ποιο δικαίωμα αποδομείς τον Αισχύλο, τον Σοφοκλή, τον Ευριπίδη, τον Αριστοφάνη; Με ποιο δικαίωμα κάνεις τον θεατή να νομίζει ότι ο Αριστοφάνης έγραψε ένα έργο για μια δικτατορία που πέθανε ενώ έγραψε το αντίθετο; Επειδή δεν ζουν για να σε πλακώσουν στο ξύλο».

Ύστερα από μία αποτυχημένη προσπάθεια να εισαχθεί στο Θέατρο Τέχνης, σπούδασε τελικά στη σχολή υποκριτικής του Πέλου Κατσέλη.

Πρώτη του εμφάνιση στο θέατρο ήταν το 1965 στη Νέα Ιωνία. Δύο χρόνια αργότερα ο Κάρολος Κουν τον καλεί στο Θέατρο Τέχνης. Στις αρχές της δεκαετίας του 70 ξεκινά να ασχολείται με την επιθεώρηση και στα μέσα της με την πρόζα.

Η δεκαετία του '70 ήταν η περίοδος που πρωτοεμφανίστηκε στον κινηματογράφο. Η πρώτη ταινία που συμμετείχε ήταν «Η θεία μου η χίπισσα», του Αλέκου Σακελλάριου. Ήταν η ταινία που τον καθιέρωσε. Ακολούθησαν δεκάδες άλλες, όλες τους επιτυχίες. Ξεχωρίζουν: Ο κατεργάρης (1971), Ζητείται επειγόντως γαμπρός (1971), Ο κύριος σταθμάρχης (1972), Ο μάγκας με το τρίκυκλο (1972), Η Ρένα είναι «οφ-σάιντ» (1972).

Το 1988, και αφού είχε συμπληρώσει αρκετές συμμετοχές με σημαντικούς και πρωταγωνιστικούς ρόλους, έκοψε τη σχέση του με τον κινηματογράφο. Από τότε, και μέχρι το τέλος του, αφιερώθηκε κυρίως στο θέατρο, το οποίο αγαπούσε με πάθος, συμπρωταγωνιστώντας με σπουδαίους ηθοποιούς.

Σημαντική ήταν η παρουσία του και στην τηλεόραση. Μεταξύ άλλων, εμφανίστηκε στις σειρές Το θέατρο της Δευτέρας (1970), Αξιωματικός υπηρεσίας (1972), Εν τούτω Νίκα (1973), Βίβα Κατερίνα (1973), Ατσίδες (1976), 1000 χρόνια πριν (1977), Βράδυα επιθεώρησης (1984) και Μπέιμπι Στάιλ (2001).

«Η κρίση ήρθε σαν μια εκδίκηση ή σαν αποτέλεσμα αν θέλετε. Γιατί, πριν την οικονομική απορρυθμίστηκε η κοινωνική ζωή. Τελείωσε η πολιτική συζήτηση σε αυτόν τον τόπο και οι πολιτικοί μιμούνται τους “επιθεωρητζήδες”, προσπαθώντας να βρουν ατάκες. Αντί να πουν πού πήγαν τα λεφτά, κραυγάζουν. Φοβάμαι ότι έχουμε ξεχάσει πώς γίνεται μια σοβαρή συζήτηση στη χώρα που γεννήθηκε η διαλεκτική»

Ο Βασίλης Τσιβιλίκας ήταν παντρεμένος και είχε δύο παιδιά.

Ο γνωστός ηθοποιός μεταφέρθηκε στις 6.35 το πρωί της 29ης Φεβρουαρίου 2012 στο Σισμανόγλειο, όπου διαπιστώθηκε ο θάνατός του.

Ο ηθοποιός είχε έντονο θωρακικό άλγος, προσπάθησαν να τον επαναφέρουν στην ζωή εντός του ασθενοφόρου, ενώ επί 40 λεπτά οι γιατροί του νοσοκομείου έδωσαν μάχη να τον σώσουν.

Μέχρι την τελευταία στιγμή έπαιζε στο θέατρο, στην παράσταση Η Ζωή ποδήλατο.

«Γίναμε η κοινωνία του “ξέκωλου”, που ξεκίνησε από τα “ξέκωλα” της τηλεόρασης και δεν εννοώ απαραίτητα τα κορίτσια που δείχνουν με στρινγκάκια τον ποπό τους. Με ενοχλεί που χάθηκε η τσίπα».

Πηγή: newsbeast.gr, sansimera.gr, finosfilm.com