Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο
Ζωρζ Σαρή - Το γαϊτανάκι
Μια φορά, δεν πάει καιρός, ζούσε σ’ ένα μικρό χωριό, κάπου εδώ κοντά, ένας άνθρωπος πολύ σοφός και πολύ γέρος. Η πλάτη του ήταν σκυφτή, τόσο σκυφτή, που η άσπρη του γενειάδα άγγιζε τη γη. Είχε διαβάσει τα βιβλία όλου του κόσμου και είχε μάθει τις γλώσσες όλων των ανθρώπων. Ζούσε απόμερα, σ’ ένα μικρό σπιτάκι, ολομόναχος. Στον κήπο του φύτρωναν κι άνθιζαν όλων των λογιών τα λουλούδια: τριαντάφυλλα, τουλίπες, μαργαρίτες, κυκλάμινα, ζουμπούλια κι όμορφα κατακόκκινα γαρίφαλα. Οι συχωριανοί του πολύ τον αγαπούσαν κι όλοι τον φώναζαν: ο κυρ Νικόλας ο Γαρίφαλος. Κάποιο δειλινό, όταν ο ήλιος καλησπέριζε τη νύχτα που σκαρφάλωνε πίσω από το βουνό, τρία κοριτσάκια πέρασαν μπροστά από τον κήπο του κυρ Νικόλα, τραγουδώντας τούτο το όμορφο τραγούδι: Αν όλα τα παιδιά της γης πιάναν γερά τα χέρια κορίτσια αγόρια στη σειρά και στήνανε χορό ο κύκλος θα γινότανε πολύ πολύ μεγάλος κι ολόκληρη τη Γη μας θ’ αγκάλιαζε θαρρώ. Ο γερο-σοφός, κείνη την ώρα, πότιζε τα λουλούδια του. Σήκω
6 Αυγούστου 1945 - Το «little Boy» σαρώνει τη Χιροσίμα
Ηταν 6 Αυγούστου του 1945, ώρα 1 και 37', όταν τρία αμερικανικά ανιχνευτικά αεροπλάνα «Β-29» απογειώθηκαν από τη νήσο Τινιάν. Μισή ώρα αργότερα, θα τα ακολουθήσει ένα άλλο, βομβαρδιστικό «Β-29» που στην πλώρη του με μαύρα γράμματα έγραφε «Enola Gay» (Ενόλα Γκέι). Ηταν το όνομα της μητέρας του 29χρονου κυβερνήτη του, σμηνάρχου Πολ Τίμπετς, ο οποίος θεώρησε σωστό μ' αυτό ακριβώς το όνομα να βαφτίσει το σκάφος. Μαζί με τον Π. Τίμπετς, το πλήρωμα του «Enola Gay» ήταν δωδεκαμελές, ενώ στην κοιλιά του αεροσκάφους μεταφερόταν κάτι το εντελώς καινούριο: Μόνο μια βόμβα που το βάρος της ήταν διπλάσιο από το βάρος της πιο βαριάς συμβατικής βόμβας. Τούτη εδώ η βόμβα είχε ένα εντελώς παράξενο όνομα, που καθόλου δεν ταίριαζε στη δύναμη που έκρυβε μέσα της, αφού δεν περιείχε κοινή εκρηκτική ύλη, αλλά ουράνιο 235. Επρόκειτο για μια ατομική βόμβα που την είχαν βαφτίσει «Little boy» (αγοράκι) και η αποστολή του πληρώματος του «Enola Gay» ήταν να τη ρίξει πάνω σε πραγματικό στόχο. Η νυχτερι
Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης - Αποφθέγματα
Τώρα όμως η πράγματι επικρατούσα θρησκεία είναι ο πλέον ακάθαρτος και κτηνώδης υλισμός. Μόνον κατά πρόσχημα είναι η χριστιανοσύνη. Η αργία εγέννησε την πενίαν. Η πενία έτεκεν την πείναν. Η πείνα παρήγαγε την όρεξιν. Η όρεξις εγέννησε την αυθαιρεσίαν. Η αυθαιρεσία εγέννησε την ληστείαν. Η ληστεία εγέννησε την πολιτικήν. Ιδού η αυθεντική καταγωγή του τέρατος τούτου. Η αλήθεια είναι πάντοτε παράλογος, και διά τούτο δεν την λέγουσι ποτέ οι φρόνιμοι και ηλικιωμένοι άνθρωποι, αλλά την ομολογούσιν οι μεθυσμένοι, οι τρελλοί, οι άρρωστοι και τα μικρά παιδία. («Οι Έμποροι των Εθνών») Καίτοι αγράμματη, η γραία μ’ εδίδαξεν ότι εις την ελληνικήν γλώσσαν, άλλως νοούμεν, άλλως ομιλούμεν και άλλως γράφομεν.
Μάνος Κατράκης
«Η ζωή, αχ η ζωή! Πάρε λίγο φως από τον ήλιο, λίγα λουλούδια, λίγα κελαηδήματα πουλιών, κάτι από το ποταμάκι που τρέχει, κάτι από την αγάπη, βαλ’ τα όλα μαζί και τότε θα δεις τι όμορφη που είναι η ζωή...» Ο Μάνος Κατράκης ήταν ηθοποιός με σπάνιο ταλέντο και κορυφαία προσωπικότητα στο εγχώριο καλλιτεχνικό στερέωμα. Πρωταγωνιστής και θιασάρχης του θεάτρου, διανοητής της τέχνης και των γραμμάτων, είχε μια αξιοσημείωτη παρουσία και στον Ελληνικό Κινηματογράφο. Με την επιβλητική φυσιογνωμία του, τη στεντόρεια και καθαρή φωνή του, τον αριστοκρατικό αέρα του και τις έξοχες ερμηνείες του, κατάφερε να κερδίσει και τον πιο απαιτητικό κριτικό, αλλά και το πλατύ κοινό. «Σύντροφε Μάνο, κρητικόπουλο, Ερωτόκριτέ μας, άξιε γιε της Ρωμιοσύνης Ερωτας είσαι και ομορφιά και λεβεντιά και αγάπη στο μπόι σου παίρνει μέτρο η ανθρωπιά και η τέχνη μες στη φωνή σου ακέριος ο λαός βρίσκει την πιο σωστή φωνή του μες στη φωνή σου πέντε αηδόνια, τρεις αητοί κι ένα λιοντάρι δένουν τη φιλία του κόσμου. Σύ
Δήμος Σταρένιος
«Μας αγαπάνε οι Γερμανοί. Σαν φίλοι ήρθανε», έλεγε στους Κρητικούς στη «Χαραυγή της Νίκης» ο αξέχαστος καταδότης του σινεμά, αν και εκείνος τους είχε πολεμήσει λυσσαλέα στην πραγματική του ζωή! Και πόσο καλός ηθοποιός ήταν που έπαιζε πάντα τον προδότη συνεργάτη του κατακτητή, παρά το γεγονός ότι είχε κοντέψει να πεθάνει στην Κατοχή στενάζοντας κάτω από τη γερμανική μπότα. Αυτός ήταν όμως ο Δήμος Σταρένιος, ο πλέον πειστικός κακός του ελληνικού σινεμά και της τηλεόρασης, ένας ταλαντούχος και παθιασμένος ηθοποιός που έδωσε ευσυνείδητα το «παρών» στην υποκριτική τέχνη για περισσότερα από 35 χρόνια. Ο Δημήτρης «Δήμος» Σταρένιος γεννιέται στις 15 Σεπτεμβρίου 1909 στο Κάιρο μέσα σε μεγαλοαστική οικογένεια ελληνικής καταγωγής. Τα πρώτα χρόνια της ζωής του τα περνά λοιπόν στην Αίγυπτο και είναι άνετα οικονομικά, μιας και από το ευκατάστατο σπιτικό δεν έλειπε τίποτα. Ο μικρός είχε κολλήσει όμως το μικρόβιο της υποκριτικής και πρωταγωνιστεί πάντα στις σχολικές θεατρικές παραστάσεις.
Σαν Σήμερα 25 Ιουλίου
306: Ο Κωνσταντίνος Α' ανακηρύσσεται Ρωμαίος αυτοκράτορας από το στρατό του, με ενθουσιώδεις εκδηλώσεις στο Εβόρακο (Eboracum, σημερινό Γιορκ). 325: Λήγουν οι εργασίες της Α' Οικουμενικής Συνόδου στη Νίκαια της Βιθυνίας. Καθιερώνεται το Σύμβολο της Πίστεως (Πιστεύω) και η μέθοδος του υπολογισμού του Πάσχα. 1261: Ο Αλέξιος Στρατηγόπουλος, στρατηγός του αυτοκράτορα της Νίκαιας Μιχαήλ 8ου του Παλαιολόγου, ανακτά την Κωνσταντινούπολη που κατέλαβαν το 1204 οι Σταυροφόροι. 1797: Ο Βρετανός ναύαρχος Οράτιος Νέλσον χάνει 200 άνδρες και το δεξί του χέρι, κατά τη διάρκειας αποτυχημένης απόβασης για την κατάληψη της Τενερίφης. 1814: Ο Άγγλος μηχανικός Τζορτζ Στέφενσον πατεντάρει την ατμομηχανή. 1822: Τα ξημερώματα της 25ης Ιούλη η πρώτη τουρκική φάλαγγα, καθώς έφτανε στα Δερβενάκια, αιφνιδιάζεται και διαλύεται από τους Έλληνες επαναστάτες. Ο Δράμαλης με τον υπόλοιπο στρατό του αποφασίζει να φύγει από τον Αγιο Σώστη. Εκεί τους περίμενε το δε
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου