Δημήτρης Μυράτ

Κορυφαίος έλληνας ηθοποιός και διανοούμενος, που δίδαξε με τη ζωή και την τέχνη του ήθος και σοβαρότητα. 

Ο Δ. Μυράτ γεννήθηκε στις 5 του Δεκέμβρη 1908 στην Αθήνα. Πατέρας του ήταν  ο ηθοποιός Μήτσος Μυράτ και μητέρα του η Χρυσούλα Κοτοπούλη, αδελφή της Μαρίκας Κοτοπούλη. Σπούδασε φιλολογία και υποκριτική στο Βερολίνο και στην Αθήνα και υποκριτική στη Σχολή Ράινχαρτ.

Πρωτοπάτησε στο θεατρικό σανίδι στα 11 του χρόνια δίπλα στη θεία του Μαρίκα Κοτοπούλη. Από το 1931  ως το 1956 συνεργάστηκε με το θίασο της Μαρίκας Κοτοπούλη, του οποίου υπήρξε διευθυντής από το 1950. Την περίοδο 1932 - 1934 έπαιξε στα έργα Μαρία Στιούαρτ ως Μόρτιμερ και Γλάρος στο ρόλο του Κόστια. Κι από τότε άρχισε μια μεγάλη πορεία ως θιασάρχης. Το 1957 με τη σύντροφό του Βούλα Ζουμπουλάκη θα δημιουργήσουν δικό τους θίασο.

Ο Δ. Μυράτ, ήταν ένας βαθιά καλλιεργημένος άνθρωπος. Δίδαξε για πολλά χρόνια στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, υπήρξε διευθυντής του Ωδείου Αθηνών, ήταν γνώστης της  λατινικής γλώσσας και άφησε πλούσιο συγγραφικό έργο.

Εκτός από τη σπουδαία πορεία του στο θέατρο και τον κινηματογράφο, ο Δημήτρης Μυράτ ξεχώρισε για έναν ακόμα ρόλο. Το 1964 κυκλοφορεί ο κύκλος τραγουδιών «Καταχνιά (κατοχή – αντίσταση – απελευθέρωση)» με στίχους του Κώστα Βίρβου και μουσική του Χρήστου Λεοντή. Τα τραγούδια του δίσκου ερμηνεύουν συγκλονιστικά ο Στέλιος Καζαντζίδης, η Μαρινέλλα  και η Χορωδία Κορίνθου, την ορχήστρα διευθύνει ο συνθέτης, ενώ το εξώφυλλο του δίσκου φιλοτεχνεί ο σπουδαίος ζωγράφος Σπύρος Βασιλείου. Ανάμεσα στα μουσικά κομμάτια παρεμβάλλονται μικρά κατατοπιστικά κείμενα που επιμελήθηκε ο ποιητής Νικηφόρος Βρεττάκος και λειτουργούν ως συνδετικός κρίκος μεταξύ τους, αλλά και μεταξύ των περιόδων στις οποίες αναφέρεται το έργο (κατοχή – αντίσταση – απελευθέρωση).

Ο Δημήτρης Μυράτ, συμμετέχει κρατώντας το ρόλο του αφηγητή. Η στιβαρή του άρθρωση και η ιδιαίτερη χροιά της φωνής του καταθέτουν στο μνημείο της «Καταχνιάς» ένα μπουκέτο από συναισθήματα, κρατώντας αμείωτη την ένταση και τη συγκίνηση μέχρι το τελευταίο λεπτό. Αν και κυκλοφόρησε το 1964, η Καταχνιά περιλαμβάνει τραγούδια που γράφτηκαν τα χρόνια της Κατοχής. Κάποια ο ποιητής τα εμπνεύστηκε  στην απομόνωση του κολαστηρίου της οδού Ελπίδος 5, όπως το «Δεν θέλω να μου δέσετε τα μάτια» και «Ένας ξύλινος σταυρός», όταν μαθαίνει για την εκτέλεση των 200 κομμουνιστών στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής, και κάποια άλλα στο βουνό.

Ως ηθοποιός, διακρίθηκε για το σκηνικό ήθος και κύρος των ρόλων που ενσάρκωνε και τη λιτότητα της ερμηνείας του. Ήταν ο αριστοκράτης του ελληνικού θεάτρου. Πνευματικός άνθρωπος, με βαθιά γνώση της κλασσικής παιδείας, ο Μυράτ άφησε κι ένα πλούσιο συγγραφικό έργο. Πέθανε στις 10 Ιανουαρίου του 1991.

Πηγές: sansimera.gr, katiousa.gr