Φάρος του Πνεύματος

«Σου έχω πει την ιστορία την παλιά με το τσάι, το καρότο και τ’ αυγό;» Η Έλλη γνέφει «όχι». «Άκου, λοιπόν!» αρχίζει ο παππούς. «Κάποτε παραπονιόταν ένας άνθρωπος πως είχε βάσανα πολλά. Τον κάλεσε, που λες, στο σπίτι της κάποια σοφή γερόντισσα, έβαλε ένα τσουκάλι με νερό να βράσει κι έριξε μέσα ένα καρότο κι ένα αυγό. Όταν έβρασαν καλά, έφτιαξε λίγο τσάι του βουνού και ρώτησε τον άνθρωπο τι βλέπει. “Ένα καρότο που έχει μαλακώσει από το βράσιμο κι ένα σφιχτό αυγό”, της είπε κείνος. “Και τι μυρίζει;” ρώτησε η γερόντισσα. “Μοσχοβολάει τσάι του βουνού!” της απαντάει. “Ε, λοιπόν, οι λύπες και οι στενοχώριες μοιάζουνε με νερό που βράζει” λέει η γερόντισσα.«Υπάρχουν άνθρωποι που νιώθουν δυνατοί, μα σαν τους βρουν αναποδιές, θαρρείς και πέφτουν στο βραστό νερό σαν το καρότο, που μαλακώνει και διόλου δύναμη δεν έχει πια. Άλλοι πάλι μοιάζουνε με το αυγό. Μέσα τους είναι αδύναμοι και μόνο ένα τσόφλι έχουν απ’ έξω να τους προστατεύει. Όταν έρθουν δύσκολοι καιροί, θαρρείς και πέφτουν στο β

H αγάπη παράγει αγάπη. Ότι δεν παράγει αγάπη δεν είναι αγάπη. Οι γονείς των οποίων τα παιδιά είναι ναρκισσιστικά, εγωκεντρικά και αυτοαπασχολούμενα δεν έχουν πραγματικά αγαπήσει τα παιδιά τους. Τα χρησιμοποίησαν για την δική τους ικανοποίηση. Παρέχοντας τους διαρκώς υλικά πράγματα, ικανοποιώντας πάραταυτα κάθε επιθυμία τους, δίνοντας τους την εντύπωση ότι είναι το κέντρο του κόσμου, φροντίζοντας να μηναντιμετωπίσουν καμία δυσκολία, δεν ανταποκρίθηκαν στις πραγματικές τους ανάγκες και δεν νοιάστηκαν για τις πραγματικές τους ανάγκες . Αυτό που επεδίωξαν με την τακτική τους ήταν να μην μπορούν τα παιδιά τους να ζήσουν χωρίς αυτούς και έτσι να τα έχουνε αυτοί για πάντα. Επομένως, όχι μόνο δεν τα αγάπησαν, αλλά τα εκμεταλλεύτηκαν απάνθρωπα για τη δική τους εγωκεντρική ικανοποίηση. Δεν είναι , λοιπόν, παράξενο που τα παιδιά αυτά είναι ανίκανα να αγαπήσουν και γι’αυτό καταδικασμένα να μην αγαπηθούν. Η αγάπη δεν εκφράζεται με υλικές παροχές. Με τις υλικές παροχές ικανοποιείται η ματαιοδ

Η συκοφαντία είναι ψευδής κατηγορία... Είναι, διαβολή. Και είναι βέβαιο ότι ο διάβολος είναι εφευρέτης της συκοφαντίας, ως πατέρας του ψεύδους, εφόσον ο συκοφάντης είναι εκείνος που κατεξοχήν ψεύδεται. Το να σηκώσει ο άνθρωπος τη συκοφαντία είναι μεγάλος άθλος.  Και τον σηκώνει μόνο εκείνος που προσβλέπει προς τον Κύριο Ιησού, ο οποίος όταν «ενηνθρώπησε» και ήλθε στη γη, σήκωσε τον Σταυρό της συκοφαντίας και οδηγήθηκε ως τον ατιμωτικό θάνατο. Η συκοφαντία είναι μέγα άλγος για τον συκοφαντούμενο και φοβερή δοκιμασία για την πνευματική του υπόσταση. «Ουκ έστιν», μας λέει ο Ιερός Χρυσόστομος, «ουδέν αφορητότερον τοις οδυνωμένοις λόγον δυνάμενον δακείν ψυχήν». Δεν υπάρχει δηλαδή τίποτε πιο αφόρητο για όσους υφίστανται την οδύνη της συκοφαντίας, γιατί η συκοφαντία είναι πραγματικά δάγκωμα για την ψυχή. Γι' αυτό και ο προφήτης Δαβίδ έλεγε προς τον Κύριο: «Λύτρωσέ με από τις συκοφαντίες των ανθρώπων και θα φυλάξω τις εντολές σου». Τί είναι όμως εκείνο που κινεί τον άνθρωπο στ

Ένα πρότυπο άγιο ζευγάρι «Στην Άγκυρα της Γαλατίας συναντήσαμε κάποιον Σευηριανό, λαμπρότατο και από ευγενική οικογένεια, μαζί με την ελεύθερη γυναίκα του Βοσπορία, τους οποίους γνώρισα για λίγο. Αυτοί έφθασαν να αποκτήσουν τόσες αγαθές ελπίδες, ώστε ακόμα και τα παιδιά τους να προκαλούν έκπληξη με το να βλέπουν τα μελλοντικά. Τα έσοδα από τα χωράφια τα μοιράζουν σ’ όσους έχουν ανάγκη, και έχουν τέσσερις γιούς και δύο θυγατέρες, στις οποίες δεν έδωσαν κανένα κτήμα, εκτός από τα προικιά τους: «Μετά το θάνατο μας όλα είναι δικά σας· όσο όμως υπάρχουμε, τα έσοδα των κτημάτων μας εμείς θα τα εισπράττουμε και θα τα μοιράζουμε στις εκκλησίες, στα μοναστήρια, τα ξενοδοχεία, και σ’ όσους έχουν ανάγκη, των οποίων οι ευχές θα προσφέρουν και σε σας και σε μας, παιδιά μας, την αιώνια ζωή αντί της πρόσκαιρης αυτής. Αναφέρεται και αυτή η πράξη τους. Όταν έπεσε μεγάλη πείνα και έκαμνε να υποφέρουν τα σπλάχνα όλων των ανθρώπων, τότε αυτοί μετέστρεψαν τις εκεί αιρέσεις στην Ορθοδοξία. Γιατί σε

904: Οι Σαρακηνοί καταλαμβάνουν τη Θεσσαλονίκη. Οι κάτοικοι της πόλης αιχμαλωτίζονται και πωλούνται στη συνέχεια στα σκλαβοπάζαρα της Αφρικής. 1492: Οι Εβραίοι εκδιώκονται από την Ισπανία, καθώς τίθεται σε ισχύ το Διάταγμα της Αλάμπρα. 1498: Στο τρίτο του ταξίδι προς το δυτικό ημισφαίριο, ο Χριστόφορος Κολόμβος γίνεται ο πρώτος Ευρωπαίος που ανακαλύπτει το νησί του Τρινιντάντ. 1655: Ο Ρωσικός Στρατός εισέρχεται στην πρωτεύουσα του Μεγάλου Δουκάτου της Λιθουανίας, Βίλνιους, την οποία θα κατέχει για έξι χρόνια. 1790: Εκδίδεται το πρώτο αμερικανικό δίπλωμα ευρεσιτεχνίας, το οποίο δίδεται στον εφευρέτη Σάμιουελ Χόπκινς για μία διαδικασία παραγωγής ποτάσας. 1801: Ο λόρδος Έλγιν (Τόμας Μπρους) μεταφέρει την πρώτη μετόπη από τα Μάρμαρα του Παρθενώνα στο Λονδίνο. 1856: Mε βασιλικό διάταγμα του Όθωνα απαγορεύεται το κάπνισμα στους δημόσιους κλειστούς χώρους, λόγω του κινδύνου πυρκαγιάς. Η Ελλάδα είναι από τις πρώτες χώρες που δημιουργούν σχετικό θεσμικό πλαίσιο. 1919: Τίθεται

Παρασκευή 31 Ιουλίου 2020 213η ημέρα του έτους  Ανατολή Ήλιου: 06:26 Δύση Ήλιου: 20:36 Εορτολόγιο Εορτολόγιο - Βίοι Αγίων 31 Ιουλίου Όσιος Ευδόκιμος ο Δίκαιος Άγιος Ιωσήφ ο από Αριμαθαίας Άγιοι Δώδεκα Μάρτυρες οι Ρωμαίοι Ανάμνηση Εγκαινίων του Ναού της Θεοτόκου στις Βλαχερναίς και Προεόρτια Προόδου Τιμίου Σταυρού Ανακομιδή Ιερών Λειψάνων του Αγίου Φιλίππου του Αποστόλου Άγιος Ανώνυμος Κρητικός Νεομάρτυρας Επέτειοι και Λοιπές Εορτές Διεθνής Ημέρα του Διαχειριστή Συστημάτων Οι Μουσουλμάνοι γιορτάζουν την Ιντ αλ-Ιντχά, την τρίτη ημέρα του Προσκυνήματος στην Μέκκα (Χατζ). Ημέρα της Σημαίας στη Χαβάη (Ka Hae Hawaii). Εθνική Ημέρα Κέικ Βατόμουρου στις ΗΠΑ. Πηγή: sansimera.gr, saint.gr

Η ρητορική βρίσκεται σε αναλογική σχέση με τη διαλεκτική: και οι δυο τους ασχολούνται με θέματα που, κατά κάποιο τρόπο, αποτελούν μέρος των γνώσεων όλων των ανθρώπων και δεν ανήκουν στο περιεχόμενο μιας συγκεκριμένης ειδικής επιστήμης. Αυτός είναι και ο λόγος που όλοι, λίγο πολύ, οι άνθρωποι ασκούν και τη μία και την άλλη. Όλοι, πράγματι, ως έναν βαθμό, οι άνθρωποι δοκιμάζουν και να κριτικάρουν ή να υποστηρίξουν ένα επιχείρημα και να υπερασπιστούν τον εαυτό τους ή να γίνουν κατήγοροι. Μόνο που οι περισσότεροι άνθρωποι τα κάνουν όλα αυτά άλλοι στην τύχη και άλλοι από μία συνήθεια/ικανότητα που την απέκτησαν με άσκηση. Από τη στιγμή όμως που και οι δύο αυτοί τρόποι είναι δυνατοί, είναι φανερό ότι τα πράγματα αυτά μπορούν να γίνουν και με την εφαρμογή μιας ορισμένης μεθόδου. Μπορούμε, πράγματι, να ψάξουμε με το μυαλό μας και να βρούμε γιατί κάποιοι πετυχαίνουν ενεργώντας από συνήθεια και άλλοι ενεργώντας στην τύχη. Όλοι τότε θα βρεθούμε σύμφωνοι ότι αυτού του είδους η διερεύνηση είναι

Εάν θέλουμε να συμβουλεύσουμε κάποιον να επαγρυπνεί και να μην εφησυχάζει, του λέμε πως πρέπει «να χει τα μάτια του δεκατέσσερα». Ο Τάκης Νατσούλης εξηγεί τη φράση με ένα πρόσωπο που έζησε τη βυζαντινή εποχή. Όπως λέει, οι Βυζαντινοί πίστευαν ότι, ορισμένοι άνθρωποι είχαν το χάρισμα να βλέπουν όχι μόνο με τα μάτια τους, αλλά και με άλλα μέλη του σώματος τους. Στη βυζαντινή ιστορία αναφέρονται πολλά τέτοια άτομα, που έδιναν παραστάσεις μπροστά στους αυτοκράτορες και στους άρχοντες της βασιλεύουσας. Για παράδειγμα ο ιστορικός Γρηγοράς αναφέρει για κάποιον Κρονίδη από την Αντιόχεια, που έβλεπε από δεκατέσσερα μέρη του σώματος του. Του έδεναν τα μάτια και ωστόσο μπορούσε να διαβάσει ένα κλειστό γράμμα. Ο Κρονίδης έλεγε: «Αυτή τη στιγμή διαβάζω με τα χέρια». Του έβαζαν τα χέρια μέσα σε μαύρες σακούλες. Ο Κρονίδης επαναλάμβανε: «Τώρα διαβάζω με τ’ αυτιά μου». Του έδεναν τα αφτιά και εκείνος απαντούσε ότι διαβάζει με τα πόδια του, τα μαλλιά του, τον λαιμό του, κτλ. Ο Κρονίδης ήτ

"Κάποιος κι άλλος λέω θα μας θυμηθεί." Για την αρχαία ελληνίδα ποιήτρια από τη Λέσβο, που συνέδεσε το όνομά της στην Ιστορία τόσο με τη λυρική ποίηση όσο και με τον λεσβιακό έρωτα, δεν είναι και πολλά γνωστά. Η μόνη σύγχρονη πηγή που αναφέρεται στον βίο της Σαπφούς είναι η ίδια της η ποίηση, με τους ιστορικούς και τους ακαδημαϊκούς κύκλους να είναι ωστόσο ιδιαίτερα επιφυλακτικοί στο να συνάγουν βιογραφικά στοιχεία από το έργο της ή να αποδεχτούν τις πληροφορίες που η ίδια παραθέτει στα ποιήματά της ως αυτοβιογραφικές αναφορές. Ταυτοχρόνως, όλες οι κατοπινές πηγές που κάνουν λόγο για τη Σαπφώ έχουν τεθεί εν αμφιβόλω, κάθε στοιχείο λοιπόν που αφορά στον βίο της παρατίθεται με επιφυλάξεις. Όπως κι αν έζησε βέβαια η Σαπφώ, όποια κι αν ήταν, δεν έμεινε στην Ιστορία άδικα ως η μεγαλύτερη ποιήτρια της αρχαιότητας! Ο ζωντανός, έντονος και συναισθηματικά φορτισμένος τρόπος γραφής της έμελλε να έχει απήχηση στο παγκόσμιο κοινό κάθε εποχής, κάνοντας τους στίχους της πραγματ

762: Ιδρύεται η Βαγδάτη, αποτελώντας ήδη από την αρχαιότητα τοποθεσία όπου αναπτύχθηκαν σημαντικές πόλεις και πρωτεύουσες αυτοκρατοριών. 1656: Οι σουηδικές δυνάμεις νικούν τις δυνάμεις της Πολωνο-Λιθουανικής Κοινοπολιτείας στη μάχη της Βαρσοβίας. 1729: Ιδρύεται η Βαλτιμόρη. 1733: Συστήνεται στη Μασαχουσέτη η πρώτη Μασονική Μεγάλη Στοά των μελλοντικών ΗΠΑ. 1797: Πραγματοποιείται η επανάσταση των ποπολάρων στη Ζάκυνθο. Καίνε τη «Χρυσή Βίβλο» και τα εμβλήματα των ευγενών στην πλατεία του Αγίου Μάρκου, κατά τη διάρκεια των πανηγυρισμών για την κατάλυση της Ενετοκρατίας. 1811: Ο πατήρ Μιγκέλ Ιντάλγκο ι Κοστίγια, ηγέτης της εξέγερσης των Μεξικανών, εκτελείται από τους Ισπανούς στην Τσιουάουα. 1824: Στο πλαίσιο της δεύτερης απόπειρας των Τούρκων να καταλάβουν τη Σάμο, έρχονται από την Ικαρία τα Υδραίικα (20 πολεμικά και 4 πυρπολικά) με τον ναύαρχο Γεώργιο Σαχτούρη για να ενισχύσουν και να σώσουν το νησί. Ο Χοσρέφ, που περιμένει ενισχύσεις από το Τσεσμέ για να τις ρίξει στο

«Τίμιος ο γάμος εν πάσι και η κοίτη αμίαντος» (= ας είναι σε όλα τιμημένος ο γάμος και το κρεββάτι του γάμου ας φυλάγεται καθαρό από κάθε μολυσμό) (προς Εβραίους Επιστολή Παύλου, ιγ 4) «Ο γάμος δεν είναι άτιμο πράγμα, επειδή η παρθενία είναι περισσότερο τίμια. Θα μιμηθώ το Χριστό, τον καθαρό νυμφαγωγό και νυμφίο, ο οποίος και θαυματουργεί στο γάμο και με την παρουσία του τιμά τη συζυγία. Μόνον να είναι γάμος καθαρός και να μην συνδέεται με βρωμερούς πόθους» (Γρηγόριος Θεολόγος) Ο γάμος είναι «κόσμος γαίης» (=στολίδι της γης) (Γρηγόριος Θεολόγος) «O ένας για τον άλλο είμαστε με τον γάμο τα χέρια, τα αυτιά, τα πόδια. Τον αδύνατο διπλά τον δυναμώνει ο γάμος, χαρά για τους φίλους και λύπη για τους εχθρούς. Οι κοινές φροντίδες, απαλύνουν τους πόνους, και οι χαρές, όταν γίνονται κοινές, είναι πιο χαρούμενες. Στους  μονιασμένους ο πλούτος γίνεται πιο ευχάριστος και στους φτωχούς όμως η ομόνοια είναι πιο ευχάριστη από τον πλούτο. Και για τα δύο ο γάμος είναι το κλειδί της σ

Άλλωστε, πρέπει να το πάρεις απόφαση, άνθρωπέ μου, ότι στη ζωή αυτή θα έχεις βάσανα, δοκιμασίες, προβλήματα, πειρασμούς. Πρέπει να τ’ αντιμετωπίζεις με γενναιότητα όλα αυτά, χρησιμοποιώντας ως όπλα την πίστη, την ελπίδα, την υπομονή. Ας εύχεσαι, βέβαια, να μην πέσεις ποτέ σε πειρασμό. Όταν, όμως, παραχωρεί κάποιον ο Θεός, μην ταράζεσαι. Κάνε ότι μπορείς για να φανείς αληθινός στρατιώτης του Χριστού. Δεν βλέπεις που οι γενναίοι στρατιώτες, όταν η σάλπιγγα τους καλεί στην μάχη, αποβλέποντας στη νίκη, θυμούνται τους ένδοξους προγόνους τους, που έκαναν μεγάλα κατορθώματα, και ρίχνονται με θάρρος στον αγώνα; Όμοια κι εσύ, όταν έρχεται η ώρα της πνευματικής μάχης, να θυμάσαι τα κατορθώματα των αγίων μαρτύρων και ν’ αγωνίζεσαι με γενναιότητα, με πίστη, με χαρά. Δεν μπορεί, λοιπόν, ποτέ να λυπάται ο χριστιανός; Μπορεί, αλλά για δύο μονάχα λόγους: Όταν είτε ο ίδιος είτε ο πλησίον του έρχεται σε αντίθεση με το Θεό και το άγιο θέλημά Του. Δεν πρέπει, επομένως, να στενοχωριούνται και να θλ

Η υπερηφάνεια εμποδίζει την ψυχή να μπει στο δρόμο της πίστεως. Στον άπιστο δίνω μια συμβουλή. Ας πει: «Κύριε, αν υπάρχεις, φώτισε με, και θα Σε υπηρετήσω μ΄ όλη μου την καρδιά και μ’ όλη μου την ψυχή». Και ο Κύριος θα φωτίσει οπωσδήποτε μια τέτοια ταπεινή σκέψη και προθυμία για την υπηρεσία του Θεού. Πηγή:  orthodoxhporeiakaizwh