Χριστόφορος Νέζερ

Από τους κορυφαίους ηθοποιούς του ελληνικού θεάτρου. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1887 σε οικογένεια βαυαρικής καταγωγής. Ο πατέρας ήταν επίσης ηθοποιός κι έτσι ο Χριστόφορος κόλλησε από μικρός τα μικρόβιο του θεατρίνου. Σε ηλικία 20 ετών ανέβηκε στη σκηνή (του θεάτρου της Ευαγγελίας Παρασκευοπούλου το 1909), όντας εντελώς αυτοδίδακτος. Συνεργάστηκε με όλους τους σημαντικούς ηθοποιούς και θιάσους της εποχής του, σε μια καριέρα που ξεπέρασε τα 50 χρόνια.

Από το 1910 ως το 1918 συνεργάστηκε με τον θίασο της Κυβέλης, ενώ το 1921 ίδρυσε με τον Αιμίλιο Βεάκη την Καλλιτεχνική Θεατρική Εταιρεία. Με το σχήμα αυτό έπαιξε πολλούς σημαντικούς ρόλους, όπως τον Αρπαγκόν από τον «Φιλάργυρο» του Μολιέρου, ρόλος που χαρακτήρισε τη θεατρική σταδιοδρομία του. Το καλοκαίρι του 1928 ο θίασος βρέθηκε στην Αίγυπτο για περιοδεία. Μόλις έμαθαν πως είχε έρθει στην Αίγυπτο ο φημισμένος ερμηνευτής του Μολιέρου Ντενί Ντ’ Ινές μαζί με τον θίασό του, για παραστάσεις στην Όπερα του Καΐρου, με προτροπή του Βεάκη αποφάσισαν να μη δώσουν παραστάσεις για τρεις μέρες, προκειμένου να παρακολουθήσουν την παράσταση των Γάλλων συναδέλφων τους. Ο Νέζερ καθ’ όλη τη διάρκεια της παράστασης ψιθύριζε το ελληνικό κείμενο. Στον περίφημο μονόλογο του «Αρπαγκόν» ξεχάστηκε, παρασύρθηκε και άρχισε να τον απαγγέλει και αυτός στα ελληνικά. Ευτυχώς, η πλειοψηφία του κοινού ήταν Έλληνες, οπότε και καταχειροκροτήθηκε στο τέλος της παράστασης. Ο Χριστόφορος Νέζερ υπήρξε από τους πρώτους ηθοποιούς που εντάχθηκαν το 1931 στο νεοσύστατο τότε Εθνικό Θέατρο. Στην πρώτη περίοδο της συνεργασίας του με την πρώτη σκηνή της χώρας διακρίθηκε στο ρόλο του Ανατολίτη στη «Βαβυλωνία» του Βυζάντιου. Το 1935 μεταπηδά στο θίασο Αλίκης - Μουσούρη και δημιουργεί δύο ακόμη μεγάλους ρόλους: τον μασαλιώτη «Σεζάρ» του Μαρσέλ Πανιόλ και τον έλληνα μπαμπά στο έργο του Σπύρου Μελά «Ο μπαμπάς εκπαιδεύεται». Το 1938 επανέρχεται στο Εθνικό Θέατρο, που θα το υπηρετήσει πιστά για τα επόμενα 32 χρόνια, ερμηνεύοντας σπουδαίους ρόλους του παγκόσμιου δραματολογίου. Από το 1957 ενσαρκώνει τους πρωταγωνιστικούς ρόλους και από τις 11 σωζόμενες κωμωδίες του Αριστοφάνη, συμμετέχοντας στην προσπάθεια του Αλέξη Σολωμού για την αναβίωση της Αττικής κωμωδίας. Αποθεώθηκε στους ρόλους αυτούς, τόσο στην Επίδαυρο, όσο και στο Φεστιβάλ Αθηνών. Μία από τις κορυφαίες στιγμές της καριέρας του υπήρξε η συμμετοχή του στην Κομεντί Φρανσαίζ στο Παρίσι το 1951, όπου ερμήνευσε τον Αρπαγκόν από τον «Φιλάργυρο» του Μολιέρου. Ο Χριστόφορος Νέζερ έπαιξε και σε αρκετές ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου, όπως στην «Καταδρομή», στα «Παιδιά της Αθήνας», στην «Λίμνη των Πόθων» και σε αρκετές ακόμη. Σήμερα, η προτομή του ηθοποιού βρίσκεται στην πλατεία Μαδρίτης στην Μιχαλακοπούλου, κοντά στο άγαλμα της Μαρία Κάλλας. Την προτομή επιμελήθηκε η γλύπτρια Λουκία Γεωργαντή. Ο Χριστόφορος Νέζερ υπήρξε ευρηματικός και ακριβής ηθοποιός χωρίς παραχωρήσεις στην ευκολία και τα εκάστοτε γούστα του κοινού. Πέθανε στην Αθήνα στις 19 Φεβρουαρίου του 1970. Πηγή:   sansimera.gr, mixanitouxronou.gr