Παροιμίες για τον Ιανουάριο

Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά με σύγκρυα και παγωνιά.

Γενάρη, μήνα του Χριστού κι αρχιμηνιά του κόσμου.

Γενάρη μήνα κλάδευε, φεγγάρι μην εξετάζεις. (Ή και ήλιο μην εξετάζεις.)

Κάλλιο κρύο το Γενάρη παρά ήλιος που δε ζεσταίνει.

Κότα, πίτα το Γενάρη και κολιό (ή παπί) τον Αλωνάρη.

Με τα Φώτα του ο Γενάρης, όλης της χρονιάς μπροστάρης.

Ο Γενάρης κι αν γεννάται, του καλοκαιριού θυμάται.

Ο Γενάρης κι ο Φλεβάρης είναι ο ξεπροβιδάρης.

Ο Γενάρης τα γεννά, ο Φλεβάρης τα ψοφά κι ο παντέρμος ο Μαρτάκης, τ’ αποσώνει στον ταμπάκη.

Ο καλός ο νοικοκύρης, το Γενάρη χαίρεται.

Όποιος σπέρνει το Γενάρη, τρώει την ανεμοζάλη.

Πάπια, χήνα το Γενάρη, πετεινό τον Αλωνάρη.

Τις δεκαεφτά του Γεναριού είναι κυρά τ’ Άγι’ Αντωνιού.

Το Γενάρη κι αν δε βρέξει, δε ξινίζουν τα τυριά.

Το Γενάρη οι χοχλιοί και το Μάρτη οι κριγοί.

Το Δεκέμβρη και Γενάρη φύτευε καταβολάδες.

Του Γενάρη το σκοτάδι παρά λίγο ξεκουμπίζει.

Του Γενάρη το φεγγάρι, ήλιος της ημέρας μοιάζει ή λάμπει σαν μαργαριτάρι ή παρά λίγο μέρα μοιάζει.

Του Γενάρη το φεγγάρι, παρά ώρα, μέρα μοιάζει.

Χαρά στα Γέννα τα στεγνά,
τα Φώτα χιονισμένα
και τη Λαμπρή βρεχούμενα
τ’ αμπάρια γεμισμένα.

Χιόνι πέφτει το Γενάρη, χαρές Θάν’ τον Αλωνάρη.

Χιόνι πέφτει το Γενάρη, χρυσάφι τ’ Αλωνάρη.

Χιόνισ’, έβρεξε ο Γενάρης, όλοι οι μύλοι μας θ’ αλέθουν.

Ως τ’ Άγι’ Αντωνιού, Παγώνα, είναι η τρούλα του χειμώνα.

Ο Γενάρης δεν γεννά μήτε αυγά μήτε πουλιά, μόνο χιόνια και νερά.

Σ' όσους μήνες έχουν «ρο», μπάνιο με ζεστό νερό.

Κόψε ξύλο το Γενάρη και μη καρτερείς φεγγάρι.

Γενάρη πίνουν το κρασί, το Θεριστή το ξύδι.

Του Γενάρη το ζευγάρι διάβολος θε να το πάρει.

Οποιος θε να βαμπακώσει, τον Γενάρη θε ν' οργώσει.

Γενάρης χωρίς χιόνι, κακό μαντάτο.

Χαρά στα Φώτα τα στεγνά και τη Λαμπρή βρεμένη.

Γενάρη γέννα το παιδί, Φλεβάρη, φλέβισέ το.