Η ιστορία του ανθρώπου με το Σιδηρούν Προσωπείον

Το 1669 ή το 1670 κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Λουδοβίκου ΙΔ συλλαμβάνεται ένας άνδρας με το όνομα Ευστάθιος Ντοζέ. Κανείς δεν γνώριζε ποιος είναι, τι έχει κάνει στη ζωή του και ποιος ήταν ο λόγος για τον οποίο είχε συλληφθεί. Το μόνο που είχε διαπιστωθεί είναι ότι ο άνθρωπος αυτός είχε ζήσει σε διάφορες φυλακές της Γαλλίας καθώς και σε μια της Ιταλίας. Ο φυλακισμένος άνδρας πέθανε στις 19 Νοεμβρίου του 1703 και κηδεύτηκε με το όνομα Μαρσιολί. Το ενδιαφέρον για εκείνον ήταν τεράστιο καθώς ποτέ κανείς δεν κατάφερε να δει το πρόσωπο του, το οποίο ήταν πάντα καλυμμένο με μια μάσκα από μαύρο βελούδο.

Ο άνθρωπος με το σιδηρούν προσωπείον φυλακίστηκε για τις πολιτικές του ιδέες πριν από το 1681 στις φυλακές του Πινιερόλ (σημερινό Πινερόλο της βορειοδυτικής Ιταλίας). Στις 18 Σεπτεμβρίου του 1698 μεταφέρθηκε στις φυλακές της Βαστίλης στο Παρίσι, όπου και πέθανε στις 19 Νοεμβρίου του 1703, επί βασιλείας του Λουδοβίκου του 14ου. Τάφηκε την επόμενη ημέρα στο νεκροταφείο του Αγίου Παύλου και καταγράφηκε στα αρχεία της ενορίας αυτής ως «Μαρσιολί (Marchioly), ετών 45».

Για 34 χρόνια είχε τον ίδιο φύλακα. Τον Bénigne Dauvergne de Saint-Mars.

Η άγνωστη ταυτότητά του προκάλεσε μία σειρά από υποθέσεις. Το 1711 ταυτίστηκε με τον άγγλο ευγενή Ρίτσαρντ Κρόμγουελ, γιο του Όλιβερ Κρόμγουελ, το 1745 με τον κόμη Λουδοβίκο του Βερμαντουά, εξώγαμο τέκνο του Λουδοβίκου του 14ου και της μετρέσας του Λουίζ ντε λα Βαλιέρ και το 1883 με τον Μολιέρο, που δήθεν φυλακίστηκε εξαιτίας του «Ταρτούφου».

Για τους αναλυτές όμως, υπάρχουν αρκετά κενά στην ιστορία του φυλακισμένου και η βασική υπόθεση που κάνουν, είναι ότι φορούσε τη μάσκα μόνο κατά τη μεταφορά του από φυλακή σε φυλακή. Εκτιμούν μάλιστα, ότι επρόκειτο για φανταστική ιστορία του προσωπικού του φρουρού, Bénigne Dauvergne de Saint-Mars, που ήθελε να μιλά για τις σπουδαίες αποστολές, που του ανέθετε ο ίδιος ο Βασιλιάς.

Πολλοί ερευνητές υποστηρίζουν ότι ο Ντοζέ (Dauger) ήταν ένας νέος ξεπεσμένος ευγενής, ο οποίος συνελήφθη για συμμετοχή σε τελετές μαύρης μαγείας. Για ορισμένους, δεν ήταν τίποτα άλλο παρά ένας υπηρέτης. Σε κάθε περίπτωση, όλοι συμφωνούν ότι πρέπει να ήξερε κάποιο σοβαρό μυστικό που έγινε αιτία για να καταλήξει στη φυλακή.

Ετεροθαλής αδερφός του Λουδοβίκου ΙΔ;

Το μυστήριο για τον άνθρωπο με την σιδερένια μάσκα διαιωνίζεται μέχρι σήμερα. Εκείνος που έκανε γνωστή την ιστορία του ήταν ο Βολταίρος όταν το 1771 υποστήριξε ότι ο άνθρωπος αυτός ήταν ο μεγαλύτερος σε ηλικία ετεροθαλής αδερφός του Λουδοβίκου ΙΔ. Σύμφωνα με την συγκεκριμένη θεωρία ο βασιλιάς τον φυλάκισε για να μην διεκδικήσει τον θρόνο. Ο Βολταίρος υποστήριζε μάλιστα ότι η μάσκα δεν ήταν βελούδινη αλλά σιδερένια.

Το σενάριο του Βολταίρου ήρθε να ενισχύσει αργότερα ο Αλέξανδρος Δούμας ο οποίος έγραψε για τον μυστηριώδη κρατούμενο στο τελευταίο μέρος του μυθιστορήματος του «Ο Υποκόμης της Βραζελόνης». Το Σιδηρούν Προσωπείον, γνωστό και ως «Ο Άνθρωπος με τη Σιδερένια Μάσκα», αποτελεί το τελευταίο μέρος του μυθιστορήματος του Αλέξανδρου Δουμά. Σύμφωνα με τον Δουμά η μητέρα του Λουδοβίκου ΙΔ γέννησε δίδυμα αλλά οι σύμβουλοι του πατέρα του, του Λουδοβίκου ΙΓ, του είπαν ότι δεν θα μπορούσε να υπάρξει ειρήνη και τάξη στο βασίλειο με δύο διεκδικητές του θρόνου και ότι ο εμφύλιος ήταν σχεδόν σίγουρος. Έτσι ένα από τα δύο παιδιά εξορίστηκε σε κάποιο κτήμα και μεγάλωνε χωρίς να γνωρίζει την αληθινή του ταυτότητα. Κάποια στιγμή όμως τα δύο αδέλφια μαθαίνουν την αλήθεια και ο βασιλιάς φοβούμενος μην χάσει την εξουσία του διατάσσει την φυλάκιση του αδελφού του τοποθετώντας του και μια σιδερένια μάσκα η οποία ήταν έτσι κατασκευασμένη ώστε να μην μπορεί να βγει χωρίς να χάσει την ζωή του αυτός που την φορούσε.

Η νεότερη θεωρία

Η νεότερη θεωρία ήρθε από τον καθηγητή ιστορίας  στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια Πολ Σονίνο, ο οποίος  έπειτα από τριάντα χρόνια ερευνών εξέδωσε ένα βιβλίο στο οποίο υποστηρίζει, ότι ο κρατούμενος δεν ήταν μέλος της βασιλικής οικογένειας της Γαλλίας αλλά ο υπηρέτης του καρδινάλιου Ιούλιου Μαζαρίνο, ο οποίος διαδέχτηκε τον καρδινάλιο Ρισελιέ που έπαιξε κεντρικό ρόλο στα πολιτικά πράγματα της Γαλλίας τον 17ο αιώνα.

Ο Μαζαρίνο επισκέφτηκε τον Λουδοβίκο ΙΓ και τον Ρισελιέ ως διαμεσολαβητής για τον τερματισμό του πόλεμου μεταξύ Γαλλίας και Ισπανίας. Ο Ρισελιέ λίγο πριν πεθάνει φρόντισε ο Μαζαρίνο μετά τον θάνατο του να γίνει πρωθυπουργός. Ο Μαζαρίνο εκτός από μια θέση στην εξουσία κατάφερε να κερδίσει και μια θέση στην καρδιά της συζύγου του Λουδοβίκου ΙΓ, Άννας της Αυστρίας.

Μάλιστα κυκλοφορούσαν φήμες ότι ο Λουδοβίκος ΙΔ στην πραγματικότητα ήταν παιδί του Μαζαρίνο. Μετά τον θάνατο του Λουδοβίκου ΙΓ και μέχρι να ενηλικιωθεί ο Λουδοβίκος ΙΔ τυπικά τα ηνία της χώρας είχε η μητέρα του αλλά ουσιαστικά εκείνος που καθόριζε τις εξελίξεις ήταν ο Μαζαρίνο, ενώ έντονη ήταν και η φήμη ότι ο Μαζαρίνο και η Άννα παντρεύτηκαν κρυφά.

Σύμφωνα με τον Σονίνο ο Ντοζέ κάποια στιγμή άρχισε να αποκαλύπτει κάποιες από τις παράνομες δραστηριότητες του Μαζαρίνο, ο οποίος το έμαθε και διέταξε να συλλάβουν τον Ντοζέ. Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι του είπαν να μην αναφέρει ποτέ ποιος είναι στην πραγματικότητα με την απειλή ότι θα τον σκοτώσουν. Έτσι του έδωσαν μια βελούδινη μάσκα την οποία φορούσε συνέχεια αλλά είχε την δυνατότητα να την βγάλει όποτε επιθυμούσε.

Η ιστορία του ανθρώπου με το σιδηρούν προσωπείον κέντρισε από πολύ νωρίς και το ενδιαφέρον των ανθρώπων του κινηματογράφου. Το 1909 παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στη μεγάλη οθόνη και πιο πρόσφατα σε μια πανάκριβη χολιγουντιανή παραγωγή, με πρωταγωνιστές τους Λεονάρντο ντι Κάπριο, Ζεράρ Ντεπαρντιέ και Τζέρεμι Άιρονς («Ο άνθρωπος με τη σιδερένια μάσκα», 1998).

Πηγή: sansimera.gr, newsbeast.gr, mixanitouxronou.gr