5 Ιανουαρίου 1919 - Η εργατική τάξη του Βερολίνου εξεγείρεται

Ένοπλοι εργάτες στους δρόμους του Βερολίνου.

Η εργατική τάξη του Βερολίνου εξεγείρεται και πάλι. Αφορμή αποτέλεσε η αντικατάσταση του λαοφιλούς αστυνομικού διευθυντή της πόλης (και μέλος των Ανεξάρτητων) Άιχορν με τον Σοσιαλδημοκράτη Ένρστ στις 4 Ιανουαρίου 1919.

Γρήγορα οι μαζικές λαϊκές αντιδράσεις και διαδηλώσεις (5/1) εξελίχθηκαν σε γενική απεργία (6/1) και κατόπιν σε καταλήψεις κυβερνητικών κτιρίων, σιδηροδρομικών σταθμών, τυπογραφείων, κλπ. (7 - 8/1). Η εξέγερση έπρεπε να καταπνιγεί. «Καταπιαστείτε λοιπόν μ’ αυτό το ζήτημα!» τονίστηκε σε μια από τις πολλές συσκέψεις της «σοσιαλιστικής» κυβέρνησης με την ηγεσία του στρατού εκείνες τις μέρες. «Τι να γίνει!», απάντησε ο Σοσιαλδημοκράτης ηγέτης Ε. Νόσκε. «Κάποιος ασφαλώς πρέπει να γίνει το αιμοβόρο σκυλί. Εγώ δεν φοβάμαι τις ευθύνες».

Η καταστολή που ακολούθησε ξεπέρασε κάθε προηγούμενο σε αγριότητα. Εναντίον των εξεγερμένων κινητοποιήθηκε ο στρατός και το πυροβολικό, ενώ αξιοποιήθηκαν ακόμα και τα σώματα παραστρατιωτικών ακροδεξιών εθελοντών (τα περιβόητα Freikorps), τα οποία εξαπολύθηκαν στις εργατικές συνοικίες. Οι αιχμάλωτοι δέρνονταν ανηλεώς και πολλοί εκτελούνταν με «συνοπτικές διαδικασίες» επί τόπου. Μεταξύ των δολοφονημένων ήταν και οι ηγέτες του νεοϊδρυθέντος Κομμουνιστικού Κόμματος, Κ. Λίμπκνεχτ και Ρ. Λούξεμπουργκ (15/1).

Πηγή: 902.gr