Φάρος του Πνεύματος

Πέθανε σε ηλικία 88 ετών ο Αργεντίνο σκιτσογράφος Κίνο, ο δημιουργός της Μαφάλντα. Το πραγματικό του όνομα είναι Χοακίν Σαλβαδόρ Λαβάδο (Joaquín Salvador Lavado). Γεννήθηκε στις 17 Ιουλίου 1932 στην πόλη Φουενγκιρόλα της Ισπανίας. Η οικογένειά του μετανάστευσε στην Αργεντινή μετά το ξέσπασμα του Ισπανικού Εμφυλίου. Σπούδασε στην Σχολή Καλών Τεχνών της Μεντόσα της Αργεντινής. Πρωτοσχεδίασε το κόμικ Μαφάλντα σε μία αργεντίνικη εφημερίδα το 1964 και αμέσως σημείωσε μεγάλη επιτυχία. Η έκδοση του κόμικ συνεχίστηκε μέχρι το 1973. Η Μαφάλντα είχε επιλεχθεί ως εκπρόσωπος για την Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού της UNICEF. Σύμφωνα με το Βικιπαίδεια, οι ιστορίες της Μαφάλντα χαρακτηρίζονται από την ενήλικη αντίληψη της Μαφάλντα μαζί με μια παιδική αφέλεια και περιέργεια. Συχνά αναρωτιέται και προβληματίζεται για μεγάλα προβλήματα του κόσμου όπως ο πόλεμος και η πείνα (οι ιστορίες είναι γραμμένες το 1960-70 και έτσι κυριαρχούν ο Ψυχρός πόλεμος και ο Πόλεμος του Βιετνάμ στις ειδήσε

Για να δημιουργήσεις ένα δυνατό βιβλίο, πρέπει να διαλέξεις ένα δυνατό θέμα. Καλύτερα να αποτύχεις πρωτοτυπώντας παρά να πετύχεις μιμούμενος. Οι άνθρωποι νομίζουν πως όταν χρησιμοποιούν δύσκολες λέξεις, κατανοούν δύσκολα πράγματα.

Εμβληματικός αμερικανός συγγραφέας, γνωστός για τα μυθιστορήματά του με θέματα από την ανοιχτή θάλασσα, από τα οποία ξεχωρίζει το αριστούργημά του Μόμπι Ντικ (1851). Ο Χέρμαν Μέλβιλ (Herman Melville) γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη την 1η Αυγούστου 1819. Ήταν το τρίτο από τα οκτώ παιδιά μιας οικογένειας που καταγόταν από τους πρώτους Σκώτους και Ολλανδούς αποίκους της Νέας Υόρκης. Οι πρόγονοί του είχαν διακριθεί κατά την Αμερικανική Επανάσταση και είχαν αναπτύξει σπουδαία δράση στον σκληρό ανταγωνισμό που χαρακτήριζε τόσο το εμπόριο, όσο και τον πολιτικό βίο του νεοσύστατου κράτους. Το 1826 προσβλήθηκε από οστρακιά, η οποία του προκάλεσε χρόνιο πρόβλημα στην όραση. Μετά τη χρεωκοπία του έμπορου πατέρα του Άλαν Μέλβιλ (1830) και τον θάνατό του (1832), ο νεαρός Χέρμαν αναγκάστηκε να βγει στη βιοπάλη. Μπάρκαρε σ' ένα εμπορικό καράβι, που έκανε τη διαδρομή μεταξύ Νέας Υόρκης και Λίβερπουλ και δούλεψε ως καμαρότος. Η πρώτη του δουλειά και η επαφή του με τη θάλασσα αποτέλεσαν τον πυρήνα το

Ο Άγ. Νικόδημος ο Αγιορείτης γράφει ότι από τον λόγο του Χριστού «Πάτερ, άφες αυτοίς, ου γαρ οίδασι τι ποιούσι», έμαθε ο πρωτομάρτυρας Στέφανος να πει για τους λιθοβολιστές του: «Κύριε μη στήσεις αυτοίς την αμαρτίαν ταύτην…». Και όλοι γενικά οι Άγιοι, ως μιμητές του Χριστού και ακόλουθοι, από αυτόν τον λόγο έμαθαν να συγχωρούν τους εχθρούς τους».             «Όλοι οι Άγιοι, ενώ υπέφεραν, μακροθυμούσαν, χωρίς να ανταποδίδουν το κακό σε κανένα και χωρίς να οργίζονται. Και ενώ τους φόνευαν, τους λιθοβολούσαν, τους κατέκαιγαν, τους έπνιγαν ή τους κατέκοβαν, εκείνοι μακροθυμούσαν προς τους δημίους και προσδέχονταν γι’ αυτούς, για να συγχωρηθούν» (Αββάς Ησαϊας).             Η αγάπη ανοίγει το δρόμο της αγιότητας. «Όλοι οι Άγιοι γίνονται όμοιοι με το Θεό με την υπερχείλιση της αγάπης  τους  και της φιλανθρωπίας προς όλους.  Αυτό το σημείο επιδιώκουν να έχουν οι Άγιοι για να εξομοιωθούν με τον Θεό: Την τέλεια αγάπη προς τον πλησίον… Διότι όταν κάποιος αποκτήσει την αγάπη, ενδύεται μαζί

112. Να είσαι όσο μπορείς πιο πράος, πιο ταπεινός και πιο απλός κατά τη συμπεριφορά σου και τις σχέσεις σου προς τους άλλους. Πρόσεχε όμως από την υποκρισία της κούφιας ταπεινολογίας. Πρόκειται για ένα από τα μεγαλύτερα αμαρτήματα. Να παραδέχεσαι με βαθειά συναίσθησι και όχι απλώς να λες, ότι είσαι ο πρώτος των αμαρτωλών και άρα ο έσχατος των ανθρώπων. Από την υπερηφάνεια προέρχεται η αυτοϊκανοποίησις, η ψυχρότης και η ανειλικρίνεια στη συμπεριφορά μας ή προς όσους δεν είναι σε θέσι να ικανοποιήσουν τη δική μας ανάγκη. 113. Πόσο δυσκίνητοι είμαστε στο καλό και πόσο επιρρεπείς στο κακό! Τώρα θέλω να κάμω καλό στον εχθρό μου, αλλά πριν ετοιμάσω γι’ αυτό την καρδιά μου, γίνομαι κακός. Θέλω να είμαι υπομονετικός, αλλά πριν στερεώσω την καρδιά μου στην υπομονή, με κυριεύουν η ανυπομονησία και η έξαψις. Θέλω να είμαι ταπεινός, αλλά ο εωσφορικός εγωϊσμός κατέχει μέγα μέρος της καρδιάς μου. Θέλω να είμαι ελεήμων και σπλαχνικός, αλλά η απληστία και η φιλαργυρία, σαν πεινασμένα θηρία, με ε

Μια από τις βασικές αιτίες που δεν χαιρόμαστε στην ζωή μας, είναι ότι περιμένουμε να συμβεί κάτι σπουδαίο, μεγάλο, φοβερό και εκπληκτικό, για ν΄αισθανθούμε οτι υπάρχει αιτία χαράς στην ζωή μας.Όμως δεν πρόκειται να συμβεί κάτι τέτοιο, διότι η χαρά βρίσκεται και αναγνωρίζεται σε πολύ μικρά καθημερινά πράγματα.  Αναφέρει ο Σ. Ζουμπουλάκης, οτι ένα απο τα πολλά σημαντικά που μας προσφέρει ο πόνος είναι το "ξύπνημα", σε ολα αυτά τα απλά καθημερινά μα σπουδαία, που εμείς τα προσπερνάμε ως αυτονόητα. Κι όμως, όταν τα χάσουμε τότε τα εκτιμούμε.  Διότι η χαρά είναι κρυμμένη στο πρωινό ξύπνημα, στην χαραυγή, στο καφέ ή τσάι που φτιάχνεις ή πίνεις. Στην προσευχή που έχει ευχαριστία και δοξολογία. Σε ένα καντήλι που θα ανάψεις, σε ένα λιβάνι που θα μυρίσεις, στο φαγητό που ετοιμάζεις για σένα ή την οικογένεια σου. Στην δουλειά που κάνεις ή μοιράζεσαι με άλλους ανθρώπους. Στον περίπατο με έναν φίλο ή με τον αγαπημένο σου ζώο. Στην βροχή που σε πλένει, στην γη που σε κρατά, στον α

Όποιος είναι αληθινά ταπεινός δεν έχει κανένα φόβο. Αυτός που αγαπά το Θεό και το συνάνθρωπο και όταν είναι μόνος δεν είναι μόνος. Ο ταπεινός έχει ασφάλεια, αφοβία, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, πραότητα, αγαθοσύνη, εγκράτεια, ελευθερία, χάρη. Ένας γνήσιος χριστιανός που αγαπά, προσφέρεται, θυσιάζεται, ζει για τους άλλους, δεν μπορεί να μην είναι ταπεινός. Ο αληθινά ταπεινός χαίρεται περισσότερο να δίνει παρά να παίρνει. Δεν έχει απαιτήσεις από τους άλλους. Τους υπομένει, τους αποδέχεται, τους καλοδέχεται, προσεύχεται γι’ αυτούς. Έτσι δεν στενοχωρείται. Στενοχωρούμεθα με τους άλλους γιατί έχουμε πολλές απαιτήσεις από αυτούς. Είμαστε αρκετά αυστηροί μαζί τους, ενώ με τον εαυτό μας είμαστε αρκετά επιεικείς. Θέλουμε μόνο να μας προσέχουν, να μας ακούν, να μας αγαπούν. Είμαστε φειδωλοί στην προσοχή, στην ακοή, στην αγάπη απέναντι των άλλων. Αποζητάμε την εκτίμηση, τον έπαινο, το πλήρες ενδιαφέρον των άλλων. Εμείς όμως είμαστε τσιγγούνηδες σε προσφορά.  Στεναχωριούνται εύκολα οι άνθρω

«Ο Θεός και οι άγγελοί Του στις ανάγκες χαίρονται, ενώ ο διάβολος και οι διάκονοί του στις ανέσεις. Γνώριζε ότι χωρίς πειρασμούς, βρίσκεσαι μακριά από το δρόμο του Θεού και δεν περπατάς στα ίχνη των αγίων»

489: Οι Οστρογότθοι υπό τον Θεοδώριχο τον Μέγα νικούν τις δυνάμεις του Οδόακρου στη μάχη της Βερόνα. 1636: Ισχυρός σεισμός μεγέθους 7,1 Ρίχτερ πλήττει την Κεφαλλονιά και τη Ζάκυνθο. Οι νεκροί ανέρχονται σε 525 άτομα και οι τραυματίες σε 1.500. 1791: Η όπερα του Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ, «Ο Μαγικός Αυλός», κάνει πρεμιέρα στη Βιέννη. 1791: Διαλύεται η Εθνική Συντακτική Συνέλευση στο Παρίσι. 1822: Κατά την Ελληνική Επανάσταση του 1821, ο Τουρκικός Στόλος αποβιβάζει δυνάμεις στη Σούδα. 1841: Εφευρίσκεται το συρραπτικό, από τον Σάμιουελ Σλόκαμ. 1846: Γίνεται για πρώτη φορά χρήση του αιθέρα ως αναισθητικού, από τον οδοντίατρο Γουίλιαμ Μόρτον. 1867: Τα νησιά Μίντγουεϊ γίνονται επίσημα αμερικανικό έδαφος. 1876: Επί κυβέρνησης του Αλεξάνδρου Κουμουνδούρου, δίνεται η κυβερνητική έγκριση για τη σύσταση του Χρηματιστηρίου Αξιών Αθηνών. 1877: Ιδρύεται με πρωτοβουλία της Βασίλισσας Όλγας ο Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός. 1882: Αρχίζει να λειτουργεί το

18.  Εν Ψυχρώ - Τρούμαν Καπότε « Χρειάστηκαν 4 ώρες για την επιλογή των ενόρκων. Η πολιτεία χρειάστηκε τρεις μέρες για να παρουσιάσει την υπόθεση. Ο συνήγορος χρειάστηκε 1:30 ώρα. Οι ένορκοι σε 40 λεπτά είχαν την ετυμηγορία. Ένοχοι»! Στις 15 Νοεμβρίου 1959, στην επαρχιακή πόλη Χόλκομπ του Κάνσας, δύο κακοποιοί δολοφονούν Εν Ψυχρώ μια ολόκληρη οικογένεια... Ο Ρίτσαρντ Γιουτζίν Χίκοκ και ο Έντουαρντ Πέρι Σμίθ καταδικάζονται σε θάνατο με απαγχονισμό για την ειδεχθή πράξη τους, την δολοφονία και των τεσσάρων μελών της οικογένειας Κλάτερ . Ο Τρούμαν Καπότε, παρορμούμενος από τα δημοσιεύματα που με τους πηχυαίους τίτλους τους συγκλόνιζαν και εξήραν τη φαντασία της αμερικανικής κοινής γνώμης, επισκέφτηκε την περιοχή ως απεσταλμένος του μηνιαίου περιοδικού New Yorker, προκειμένου να καλύψει δημοσιογραφικά το γεγονός. Επισκέπτεται το σπίτι των Κλάτερ, παρευρίσκεται στην κηδεία των θυμάτων, παίρνει συνεντεύξεις από όλους τους κοντινούς ανθρώπους της οικογένειας, ζητά πληροφορίες απ