Στο μεσοστράτι απάνω της ζωής μας σε σκοτεινό πλανέθηκα ρουμάνι, τι ‘ταν ο δρόμος ο σωστός χαμένος. (η πρώτη φράση από τη «Θεία Κωμωδία», σε μετάφραση Ν.Καζαντζάκη) Οι πιο καυτές θέσεις στην κόλαση είναι κρατημένες γι’ αυτούς που, σε καιρούς μεγάλης ηθικής κρίσης, διατηρούν ουδέτερη στάση. Lasciate ogne speranza voi ch’ intrate. μτφρ: Αφήστε κάθε ελπίδα, εσείς που μπαίνετε (η επιγραφή στην είσοδο της κολάσεως, από τη «Θεία Κωμωδία») Στα μισά του ταξιδιού της ζωής, αρχίζουμε να ζούμε. Τρεις σπίθες: περηφάνια, φθόνος και φιλαργυρία, είναι αναμμένες σε κάθε ανθρώπινη καρδιά. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη λύπη από την αναπόληση της ευτυχίας στις δυστυχισμένες μέρες. Η φύση είναι η τέχνη του Θεού. Ποιητή (εννοεί τον Βιργίλιο), του κάνω, σε ξορκίζω στο Θεό που εσύ δε γνώρισες ετούτον, κάμε απ' το πρόσκαιρο κι αιώνιο πάθος να φύγω, κι όπου μου 'ταξες ας πάμε, την πόρτα ν' αξιωθώ να δω του Πέτρου και τις
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου